هرزگاهی در رسانه های استان خبرهایی از درباره ی مشکلات و مطالبات یکی از مظلوم ترین قشر استان یعنی نیروهای قراردادی، پیمانی و به ویژه شرکتی نوشته می شود که سرنوشت هر کدام از آنها جز غم و اندوه نیست. حداقل از ده ها نیروی شرکتی که در استان و شهری مثل بیرجند سراغ دارم که دچار مشکلات زیادی هستند. نمی دانم این تقسیم و خط کشی بین نیروها که در کشور و استان ما رواج پیدا کرده چه سودی برای شرکت ها و دستگاه ها داره اما می توانم ده ها ضرر از این خط کشی نامیمون ذکر کنم. بسیاری از این نیروها ، سال هاست نه تنها در ادارات مشغول به کارند، بلکه از بعضی کارمندان رسمی، دقیق تر و منظم ترند و البته، به دلیل یک پیوست نامیمون به نام نیروی شرکتی یا قراردادی به وضعیت شغلی شان، مظلوم تر و اجازه بدهید بگویم، توسری خورترند. خیلی از این افراد به تازگی و در این چند سال بلاخره توانستند بیمه شوند خیلی ها از ترس اخراج حرفی نمی توانند بزنند و ساکتند و مجبور به تحمل شرایط. امنیت شغلی برای این نیروها یک رؤیا شده و پیگیری حق و حقوقشان، بغضی همیشه در گلوهایشان مانده است. از مسئولین محترم استان، به ویژه نمایندگان محترم استان در مجلس و استاندار محترم تقاضا و مطالبه جدی برای ورود برای بهبود شرایط شغلی این عزیزان را دارم. همچنین از رسانه ها و مطبوعات استان هم می خواهم پیگیر وضع و حق و حقوق قانونی این افراد باشند. با تشکر از شما