بهروزی فر – ملانوری، استاندار هشتم خراسان جنوبی در روز معارفه خود، به چند نکته کلیدی اشاره کرد که بعد از گذشت ۱۵ ماه، هنوز که هنوز است نقل خیلی از مجالس و مصاحبت هاست. او در جلسه معارفه خود، مدیران را به سه اصل اخلاق محوری، مردم داری و قانون مداری دعوت کرد و از همه خواست؛ تکریم مردم را به عنوان ولی نعمتان نظام در اولویت برنامه های خود قرار دهند و مدیریت را امانتی بدانند که در مدتی کوتاه در اختیار آنها گذاشته شده و باید از آن به خوبی مراقبت کنند. ملانوری، خود به آن چه می گفت، به شدت معتقد بود و در عمل به آنها کوتاهی نمی کرد، تا آن جا که وقتی دست به نقدش زدند که چرا در روزهای پایانی عمر دولت، مسئولیتی چنین سنگین را پذیرفته، از برنامه‌هایی گفت که برای تک تک لحظه های حضور خود در این سمت داشت. حرفش هم این بود؛ من این مسئولیت را پذیرفته ام و تا زمانی که در این پست قرار دارم، مکلف به ادای وظیفه ام و دست از کار نخواهم کشید. جدیت او در ادای وظیفه بر همگان عیان بود، تا آن جا که حتی وقتی صحبت از گزینه های مطرح برای استانداری جدی شد و هر روز مؤثرین استان، افرادی را برای این پست معرفی می کردند، باز هم دست از کار نکشید و حتی در پاسخ به این گلایه که الان که جابه جایی تان جدی شده، چرا هنوز جلسات طبق برنامه برگزار می گردند و پیگیری های امور در تهران با جدیت دنبال می شوند؟! می گفت؛ تا زمانی که حکم استاندار جدید صادر نشود، من در قبال کارم مسئولم… و او به معنای واقعی کلمه در ایفای وظیفه، احساس مسئولیت می کرد. حالا در کنار این دیدگاه، این حرف دوستی را بشنوید که مدعی بود، اغلب مدیران، این روزها به حالت آماده باش درآمده اند و منتظر جابه جایی اند و همین انتظار هم سبب شده خیلی، تن به کار ندهند. او البته حساب برخی از مدیران را از این قاعده جدا کرد و گفت؛ در بعضی ادارات، کارها به روال گذشته همچنان ادامه دارد و انگار نه انگار که قرار است تغییراتی رخ بدهد و جابه جایی صورت گیرد. او حتی شنیده یا دیده بود که برخی از این بزرگواران، وسایل شخصی شان را جمع کرده و ساک و چمدان شان را بسته اند و به روایتی آماده و گوش به زنگند تا خبری از مدیر جدید برسد و جای شان را به دیگری بدهند و بروند. به باور او، این انتظارِ هر لحظه برای شنیدن خبر تازه، رکودی را بر برخی حوزه ها حاکم کرده و طرح ها و پروژه ها را در بعضی دستگاه ها به خواب برده است. و ای کاش این نباشد و آن چه او می گفت، در حد حدس و گمان هایی باشد که در دورهمی دهان به دهان می گردد و گاه اصول و پایه درستی ندارند، که اگر غیر این باشد، بدون تردید خیانتی است در امانتی که متقبل شده اند و نادیده گرفتن این حدیث شریف نبی اکرم(ص) که؛ “لا ایمانَ لِمَن لا أمانهَ لَه، آن که امانت دار نیست ایمان ندارد”. و چه غافلند از تذکر خداوند بلند مرتبه در آیه ۱۶۱ سوره آل عمران که می فرماید:و هر کس خیانت کند، روز رستاخیز، آنچه را در آن خیانت کرده، با خود (به صحنه محشر) می‌آورد…
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)
نصرآبادی- رئیس جمعیت هلال احمر شهرستان بیرجند از ارائه آموزش‌های امدادی به بیش از ۱۱
