- رجب زاده – بارندگی های کم نظیر ۴۸ ساعت گذشته در بسیاری از نقاط استان خراسان جنوبی باعث جاری شدن سیل و روان آب ها شده است. اتفاقی که در شهرها به علت ساختار غیر اصولی در معماری و شهرسازی بیشتر قابل رویت بوده است. اما سوالی که هر بار در چنین مواقعی مطرح میشود، این است که تا چه زمانی باید شاهد این اتفاقات باشیم. البته بسیاری از این اتفاقات به نداشتن مدیریت واحد در امور شهری بازمیگردد. در بسیاری از کشورهای دنیا مدیریت شهری در اختیار فردی است که با رأی مستقیم مردم انتخاب می شود. شهردار در اینگونه شهرها چون با رای مردم انتخاب شده است لاجرم باید به مردم پاسخگو باشد اما روی دیگر این انتخاب ساختارهای حزبی در این کشورهاست، شهرداران در این کشورها از سوی احزاب مختلف معرفی میشوند و شهردار منتخب میداند که عملکرد ضعیف باعث رای نیاوردن حزبش در انتخابات بعدی میشود. اتفاقی که هیچگاه در ایران نیفتاده است. در ایران احزاب به شکلی قدرتمند و تاثیرگذار وجود خارجی ندارند و در حقیقت احزاب قائم به شخص هستند و اعتبارشان را از افراد می گیرند درست در نقطه مقابل دیگر کشورها که افراد مشروعیت شان را از نام حزب شان کسب می کنند. در ایران اما حلقه دیگری در میان مردم و شهرداران قرار می گیرد به نام شورا. حلقه ای که در برخی اوقات نه تنها راهگشا نیست، بلکه باعث گره افتادن در تصمیمگیریها نیز میشود. در ایران چون حزب به معنای حقیقی وجود ندارد و شهرداران منتخب شوراها نیز به جای اینکه به فکر راضی نگاه داشتن مردم باشند به راضی نگاه داشتن اعضای شورا میاندیشند شاید همین امر سبب شده شهرداران نتوانند با قدرت در حوزه شهری تصمیم بگیرند و تصمیمات شان ممکن است از سوی شورا زیر سوال برود.باید اضافه کرد این مشکل اساسی که در چرخه چندین ساله در حال تکرار است فقط مختص خراسان و جنوبی و بیرجند، این شهر بیگانه با باران نیست. شهری که گویی خیابان ها، معابر و زیر ساخت های مهار سیلابش قدیمی و گاه بسیار فرسوده است. خیابان ها و معابر جدید هم گویی برای یک منطقه خشک بیابانی بدون احتمال قطره ای بارندگی طراحی و احداث شده و با یک بارندگی مداوم، به دریاچه تبدیل می شود.چه رسد به چنین باران کم سابقه ای که هشدار وضعیت قرمز داشت. به این چرخه تکرار معیوب میتوان نبود مدیریت واحد شهری را افزود. جایی که شهرداران برای تغییرات در یک خیابان باید نظر چندین و چند اداره را جویا شوند. نظراتی که غالباً با توجه به بودجه اختصاص یافته به آن مجموعه ها قابل تغییر است. به عنوان مثال آسفالت یک خیابان در ابتدای سال که مجموعه های برق، آب و گاز با تخصیص نیافتن اعتبار مواجه هستند، اجرا می شود اما در میانه راه هر کدام از مجموعه های ذکر شده با دریافت ردیف های بودجه درخواست کندن آسفالت و اجرای پروژه هایشان را ارائه میدهند. هر چند این اواخر شهرداران اخطارهایی می دهند و خط و نشان هایی در مورد هزینه حفاری ها برای دستگاه های
مربوط می کشند اما باز اجتناب ناپذیراست. این به معنای چند باره کاری در اجرای پروژههای شهری است.مطالبات شهرداری ها از مجموعه های دولتی عامل دیگری است برای اینکه شهرداران نتوانند به شکل اصولی پروژه های شهری را اجرا کنند و چاره ای ندارند جز اینکه ترجیح دهند تا مسکّنی باشند بر دردهای موجود در حوزه شهر. البته همه مسائل گفته شده بار مسئولیت شهرداری ها در رفع مشکلات شهری را کم نمی کند و حالا شاید زمان آن فرا رسیده باشد تا مجلس شورای اسلامی در یازدهمین دوره خود نخستین گام برای تجمیع مدیریتها در حوزه شهری را بردارد تا علاوه بر افزایش قدرت تصمیم گیری در مدیریت شهری مبتنی بر دموکراسی، در کاستن از هزینه ها گامی بلند برداشته شود. شاید این یکی از مطالبات اصلی مردم از منتخبان شان در مجلس پیش رو باشد. اما دیگر کاری که می تواند به کاهش هزینهها در مدیریت شهری بیانجامد انتخاب مستقیم شهردار توسط مردم است. مردم با انتخاب مستقیم شهردار بر اساس توانمندی و داشته های علمی و عملیاتی اش، از نیروهای قوی و آشنا به ظرفیت های منطقه استفاده خواهند کرد و بسیاری حواشی حذف و احتمال سیاسی بازی ها کمتر می شود. این مدیریت واحد شهری شاید بتواند ما را علاوه بر امیدوارکردن به بهره مندی از ظرفیت های شهری و مدیریت قابل قبول، به این سطح برساند که دیگر نگران باران های شدید و خسارت های شهری نباشیم.
یعقوبی – ورودی شهر بیرجند به مناسبت هفته زمین پاک با تلاش دانشجویان پاکسازی شد.
