رجب زاده – (وحید بهزادی) و همسرش ( نجوا الشیدایی ) به جرم اخلال کلان در بازار ارز و پیش خرید ۶۷۰۰ خودرو از شرکت سایپا، مشارکت در پولشویی ۳۲۰۰۰میلیارد ریالی و کشف ۲۴۷۰۰ سکه تمام بهار آزادی به علاوه ۱۰۰ کیلو طلا از منزل شان به اعدام محکوم شدند. خبر این بود ؛ نه خیلی عجیب ، اما تامل برانگیز. چند ثانیه ای بعد از خواندن خبر اولین جمله ای که گفتم این بود که این ها چطور توانستند چنین ثروتی به جیب بزنند؟ کدام راه ها باز است که می توان چنین کارهایی کرد؟ چه مسیرهایی بدون هیچ نظارت ، قانون و کنترلی هموار است که برخی می توانند اینگونه راه برای پولشویی ، برای احتکار سکه ، طلا و … پیدا کنند؟ جواب هم ساده است. پاسخی که می توان در تمام نقاط کشور حتی همین خراسان جنوبی خودمان، استانی که نام محروم را هم با خود دارد یافت می شود. از این سلاطین همه جا هستند چون در همه جا از این راه در روها، از این مسیرهای میانبر بدون نظارت که پولدارها را پولدارتر و فقیرها را فقیرتر می کند همه جا هست، به ویژه جایی که بازارش بطلبد. ورود قوه قضاییه به ماجرای خودرو به بازار سیاهی که هر طور دل برخی می کشد هدایت می شود ، خیلی ها را امیدوار کرده است. حتی خبرش خیلی ها را خوشحال کرده، هر چند جمله هایی چون » نمی توانند کنترل کنند«، » این ها همه حرف است « و خریدهای بی مهابا و هیجانی برخی این خوشحالی ها را مردد می کند. چقدر این ورود می تواند بازار پلشویی خودرو را با حساب و کتاب مطمئن پیش ببرد، چقدر اهالی این کشور می توانند به دارایی و کسب ثروت مطمئن امیدواری بیشتری پیدا کنند، چه طمع کارانی که دیگر نخواهند توانست ثروت این کشور را به دارایی خود اضافه یا از این کشور خارج کنند. خیلی ها امیدوارند ، امیدوارند به این ورود، به نظارت، به کنترل بازار های دیگر نیز هم . این یک مطالبه عمومی است. بازارهای بسیاری در این کشور وجود دارد که راه در روهای عجیبی برای ثروتمندان باز گذاشته ، راه هایی برای آنها که به واسطه پولی که دارند هر روز قوانین خود ساخته جدیدی بر این بازارها حاکم و سرمایه مردم را از آن خود می کنند به مرور می شوند صاحب آن بازار ، سلطان آن بازار. مسئولین محترم قضاییه ، این یک مطالبه است. مطالبه ای از عمق نهاد مردم بیرجند. مردمی که این روزها از قیمت های عجیب و غریب مسکن در نقاط مختلف شهر متحیرند. اینجا سلاطین مسکن از معامالت هدفداری رونمایی می کنند که سودای آنان را در این بازار فاش می کند. بسیاری از آنها تعیین کننده قیمت در برخی محلات و مناطق شهر شدند و افسار این بازار چموش را به هر طرف که می خواهند، می کشند. سلطان های امروز و فردای دیگر هم اگر نظارت نباشد و کنترل نباشد سر برمی آورند و هر روز بیشتر پیش می روند و در این پیشروی طمع کارانه بسیاری از مردم را هم بیچاره می کنند. این یک مطالبه است. سلطان ها اینجا هم هستند.