سرمایه های انسانی استان را مفت از دست می دهیم

هرم پور – اوایل هفته گذشته بود که زمزمه رفتن یکی از مدیران توانمند ، انقلابی و جهادی استان مطرح شد و علاقه مندان به مسائل توسعه با طرح دغدغه حفظ نیروی انسانی کارآمد ، خواستار استفاده از توان او در جهت رفع محرومیت خراسان جنوبی بودند اما متاسفانه در فاصله کمی از طرح این گمانه زنی ها ، سلم ابادی مدیر موفق و نمونه کمیته امداد خراسان جنوبی به مدیریت این نهاد در خراسان رضوی منصوب شد و استان از ظرفیت حضورش که مورد وثوق و تایید همگان بود ، محروم شد . سالها، در خراسان جنوبی، هر کس از ظرفیت ها، توانمندی ها، پتانسیل ها، و داشته ها حرفی می زد، افراد دلسوز، آینده نگر، با سواد و با تجربه ای بودند که مدام به ذهن ما مردم این دیار تلنگری بزنند و بگویند که مهم ترین داشته های شما در خراسان جنوبی که ارزشی بیش از طلا دارند، نیروهای انسانی این استان هستند. این نیروی انسانی، فرزند همین خاک، پرورش یافته در دامان پدران و مادرانی از همین دیار و خلق و خو یافته با منش ها، رفتارها، سنت ها و رسوم و لذا، ممزوج شده با مشکلات، دردها، رنج ها و آشنا به راهکارهای برون رفت از آنها، و قطعاً دلسوزتر و دغدغه مندترند. بخشی از این استعداد انسانیِ مهم استان، سالها در فضای اداری با تلاشی مضاعف به جایگاههای بسیار خوب دست یافته، ریزه کاری های مدیریتی را آموخته، صاحب تجربه شده، قدرت تعامل مدیریت و استفاده بهینه از امکانات موجود در استان را بدست آورده و در بسیاری موارد علیرغم همه پیشنهادها و درخواست ها برای رفتن از استان و ادامه خدمت در شهرها و استانهای بزرگ تر، ترجیح داده به نام استان و به نام مردم بزرگوارش، پا روی برخی از خواسته های به حقش بگذارد و سالها همین جا بماند و به مردم استان خودش خدمت کند. ما در خراسان جنوبی، در کنار همه ی اندوخته های مهم گذشته و حال، چه چیزی ارزشمند تر از این نیروی انسانی فرهیخته ی متعهد و توانمند داریم؟ چند سال برای ساختن چنین نیرویی زمان لازم داریم؟ چه میزان از امکانات و ظرفیت های استان را به پای تربیت و تعهد چنین نیروهایی باید بریزیم تا رشد کنند و به درد استان بخورند؟ چند کیلو، چند هزار کیلو یا چندهزار تن طلا باید بدهیم که روزگار، چنین سرمایه ای را بدست سرنوشت و تقدیر و پرورش بسپارد و تحویل مقطعی از تاریخ که دقیقاً مقطع الرأس همه ی سرنوشت استان است، بدهد؟ در قحط الرجال محسوس ظرفیت های مدیریتی مناسب در کشور، چقدر باید منتظر بمانیم تا چنین مدیرانی پرورش پیدا کنند، و اگر پرورش یافته هستند، علاقه مند شوند، واگر علاقه مندند، تعهد به کار برای مردم در آنها ایجاد شود و اگر تعهد در کار هم برایشان به وجود آمده، فرصت و اقتضای انجام وظیفه را بیابند؟ چقدر چنین نیروهایی را می شناسیم؟ اگر نمی شناسیم، چقدر برای شناسایی آنها تلاش می کنیم؟ و چقدر برای این نیروها، ارزش قائلیم و قدرشان را می دانیم؟ حالا تصور کنید در چنین شرایطی، با هزاران اما و اگر از جنسی که برای شما گفتیم، در قصوری مشهود و در تغافل یا غفلتی غیرقابل باور، «بود ها» را به «نبود» تبدیل کردن، «داشته ها» را به آسانی و سهولت از دست دادن و به «نداشته هایی« همراه با افسوس و حسرت تبدیل کردن و این «سرمایه های» بی بدیل را به دست خود، به مسلخ بی تدبیریِ از سر عدم شناخت و وقوف به شرایط کشاندن یا حتی اسیر برخی نظرهای تحمیلی شدن و یا در دام شرایط از پیش آماده شدن افتادن، چقدر اقدامی غیر قابل دفاع است. در این هفته ها، علاوه بر رصد شرایط مدیریت استان، در تلاشم وضعیت مدیریتی، جذب نیرو و چینش های مدیریتی برخی استانهایی را که در آنها دوست یا آشنایی دارم را هم از دور ، رصد کنم. جالب بود برایم که می دیدم در بعضی از استانها، تیم های قوی تشکیل شده اند و نیروهای بومی و ارزشمند و متعهد و مستقل و مردمی را نه با نگاه سیاسی بلکه با نگاه توانمندی، نه با اصرار و تأکید و تحمیل طیف های سیاسی یا نمایندگان استان بلکه با نظر مشورتی آنها، نه با گوشه چشم به قول و قرارها بلکه با توجه به ظرفیت ها و استعدادها و باورهای مدیریتی آنها، انتخاب می کنند، به مجموعه مدیریتی رأی استان معرفی می کنند و در نهایت، به بهترین وجه به نفع توسعه همه جانبه استانشان از آنها بهره می گیرند. بارها و بارها در همین ستون نوشته ام که در کنار همه ی هنرهایی که روزگار به ما ارزانی داشته، یک هنر ویژه تر را هم خودمان آموخته ایم و آنهم هنر تربیت کردن نیروی انسانی عالی و متعهد و سپس سرکوب کردن، از دست دادن و به دیگران سپردن این نیروی انسانی کارآمد و کارآزموده و کاربلد در خراسان جنوبی است. خطر بزرگی را که در مقاطعی از تاریخ سیاسی اجتماعی این چند ساله ی استان بارها احساس می کردم، این بار باز هم به نوعی دیگر دوباره احساس می کنم. نگران خالی شدن استان از نیروهای کارآمد، مدیران شایسته و پرورش یافته ی دامان همین استان هستم، نگران خالی ماندن دست مدیران عالی اجرایی استان از مدیران کارآمد و متعهد برای مدیریت استان هستم و نگران مفت مفت از دست دادن نیروهایی که شایستگی و لیاقت هایشان را برای ادای دین به این استان بارها و بارها در عرصه های مختلف تجربه کرده اند، هستم. رسانه ها، دلسوزند و به عنوان مشاوری امین و صادق، مشورتشان را ارائه می کنند. در جای خود اما، شاید نقد بکنند، گلایه بنویسند و اگر لازم شد، حتی به صورت مستند، مصداق بیاورند. اینچنین سرمایه های انسانی استان را مفت از دست دادن، مدیریت نیست، خسرانی غیرقابل جبران و نابخشودنی است.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


برنا – مدیرکل دفتر امور شهری و شوراهای استانداری خراسان جنوبی گفت: ۱۶ دستگاه تنفسی

بیشتر

جم – امروز برای بررسی احوالات استان در سالی که گذشت سری به روزنامه های

بیشتر

چند روز پیش یکی از همکاران پزشک مطلبی برایم ارسال کرد که گویا قرار است

بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


فرم

فرم گزارش اشکال در سایت