هرم پور – مدیریت، فرایندی پیچیده است. مدیران، همواره با کسب و تکمیل آموخته های دقیق و مستند و موثق خود از محیط در تلاشند تا بهتر ببینند و بهتر تصمیم بگیرند. با این وجود، همیشه، بهترین تصمیم ها، ماحصل آموخته های دقیق و مستند نیستند، بلکه اضافه شدن چاشنی تجربه و البته کمی خلاقیت، می توانند یک مدیر را در مدیریتش بهتر از قبل یاری کنند. خراسان جنوبی، مؤلفه هایی دارد که مدیریت در آن را سخت می کند. در این استانِ هفده ساله، تاریخ و فرهنگ، نقش بسیار مهمی در نوع نگاه و رفتارهای مردم دارد. در اینجا، کویری بودن، دهها کیلومتر همسایگی مرزی داشتن با یکی از پرتنش ترین کشورهای جهان، محرومیت های ریز و درشت داشتن در حوزه های مختلف و البته ظرفیت های بسیار بالای طبیعی و گردشگری، و هوش سرشار و مهربانی ذاتی و خصلت های نیک و پسندیده ایرانی- اسلامی، همگی در رفتارهای سیاسی و اجتماعی مردم تأثیرگذار بوده اند. اما آیا در همه ی این هفده سال استقلال نسبی به عنوان یک استان تازه تأسیس، مدیران تلاش کرده اند مسیر شناخت، تجربه و خلاقیت را پیمایند یا زنجیره های آن را به هم وصل کنند؟ آیا مدیران استان در همه ی این هفده سال، تلاش و همتی داشته اند تا نوع نگاه جدیدی به مسائل استان داشته باشند و با اولویت بندی مسائل استان، به مسیر حل آنها نزدیک شده یا در مسیر مرتفع سازی آنها قرار بگیرند؟ اگر خواسته باشیم منصفانه قضاوت کنیم، باید اینطور بگوییم که در مقاطعی از این هفده سال، مدیران عالی و اجراییِ زبردست تر و با تجربه تری در استان بوده اند که به این گوهر ناب، نزدیک شده اند اما اینکه به همه یا قسمت عمده ای از آن دست یافته باشند، عملاً پاسخ، منفی است. شاکله اصلی یک مدیریت خوب، خلاقیت و حرفِ نو داشتن است. حرفِ نو، نشان دهنده ی دیدگاهِ نو برای استانی مثل استان ماست. مدیری که فکرِ نو، اندیشه ی نو، نگاهی متفاوت و نو به استان دارد، قطعاً مسائل را از دیدگاه ویژه تری می بیند و لذا، حرفِ نو می زند و نقشه ی راهی که برای استان ارائه می کند، نقشه ای مبتنی بر همین نوشدگی های توسعه ای و نوخواهی های مبتنی بر داشته ها و ظرفیت ها و نگاه به محدودیت هاست. فی الجمله هنوز منتظر هستیم تا نقشه ی راه توسعه استان را از منظر مدیران جدید استان نظاره کنیم، هنوز منتظر هستیم تا اولویت ها را بشنویم و به جای تکرار هزارباره ی ظرفیت ها و محدودیت های استان، حرفی نو و تازه را شاهد باشیم. ما هنوز منتظر هستیم تا پا از جای پای بعضی مسیرهایی که در گذشته به غلط برداشته شده اند، وابکَنند و قدم ها نه دوباره در همان جا، بلکه در خاکِ سرنوشت دیگری برای استان بگذارند. ما هنوز منتظریم راهبردهایی را که برای استان قرار است در برنامه پنج ساله توسعه ششم و هفتم و بر اساس نرخ پیش بینی رشد اقتصادی هشت درصدی استان در لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ مطرح شود، ارائه و در باره نقش اولویت دارترین اولویت های استان در آنها بحث کنند و نظر کارشناسان را بگیرند. ما هنوز منتظریم اعلام کنند اولویت مدیران برای اداره استان خراسان جنوبی چیست؟ آیا اقتصاد کشاورزی و معدن و گردشگری برای آنها اولویت دارد؟ یا توسعه اجتماعی و فرهنگی؟ یا حرکت در مسیرهای توسعه علمی و فناوری های نوین یا نگاه به مرز و مباحث امنیتی و اقتصادی و اجتماعی آن؟ خراسان جنوبی ناگزیر از پیمودن مسیر توسعه همه جانبه است. این مهم، هم مطالبه مردم و هم خواست مسئولین و هم به نوعی مسیر گریزناپذیر همراهی با پیشرفت کشور است. اما باید راهبردها را برای استان مشخص و از آن برای مردم و نخبگان صحبت کنند؛ آنهم صحبت های جدید، نه تکراری.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)