«پدال گاز تا انتها فشرده شده و خبری از ترمز نیست.نزدیک میدان دستی را میکشد و با دریفت ، لذتش را به اوج میرساند.اما در میانه این لذت ، ترس در چشمان کودک خردسالی که روی پای مادرش نشسته و پدرش به ناگهان پا روی ترمز می گذارد ، صحنه را تلخ میکند.»این حکایت چند دقیقه کوتاه در اطراف میدان آخر غفاری(میدان دانشگاه) است.حکایتی که به رنگ های مختلف هرشب تکرار می شود و چون ستاره ای دنباله دار ، ادامه اش را در بزرگراه پیامبر اعظم رصد میکنیم. … مشروح این گزارش را در صفحه ۳ روزنامه بخوانید