بهروزی فر – در هفته ای که پشت سر گذاشتیم، به بهانه مناسبت هفته کار و کارگر، اخبار و اطلاعاتی در رسانه های رسمی و در صفحات غیر رسمی فعال در فضای مجازی منتشر شد که به فضای کسب و کار در استان و کشور اشاره داشت. بخشی از این خبرها مثل؛” براساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار زمستان ۱۴۰۱ نرخ بیکاری خراسان جنوبی ۷.۳ درصد اعلام شده” و به این ترتیب طبق آمار سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان، خراسان جنوبی با همه کمبودهایی که در حوزه زیرساختی دارد و با همه سختگیری ها و سنگ اندازی ها در بدنه کارشناسی دستگاه های اجرایی و نیز همه مشقت ها و بالا و پایین رفتن های بخش خصوصی و سرمایه گذاران و… توانسته بعد از استان های سمنان با ۵.۷ درصد و ایلام با ۶.۸ درصد در کنار بوشهر و کهکیلویه و بویراحمد در رتبه سوم بایستد. شاهد مثال این خبر هم که همین چند وقت پیش به نقل از مدیرکل دفتر امور سرمایه گذاری و اشتغال استانداری منتشر شد، این است که؛” با ثبت ۱۵ هزار و ۲۴۸ شغل در حوزه‌های صنعت، معدن و تجارت، کشاورزی، گردشگری و مشاغل خانگی در سامانه رصد (رشد ۱۱۴ درصدی) ، خراسان جنوبی سال گذشته به لحاظ ثبت اشتغال رتبه دوم کشور را کسب کرده است”.همین دو خبر به خوبی گویای حرکت چرخ های تولید و اشتغال در استان است و نشان می دهد برنامه ریزی های سه چهار سال گذشته در زمینه معرفی ظرفیت ها، جذب سرمایه گذار، تفهیم دستگاه ها در ضرورت تسهیل شرایط سرمایه گذاری و تکلیف مدیران به تکریم سرمایه گذاران، جواب داده و درهای خروج استان از بن بست و پاک شدن انگ ننگ محرومیت رفته رفته در حال تحقق است. از چند سال پیش و با تعریف چند ظرفیت مهم کشاورزی، مرز، معدن، گردشگری و فناوری، به عنوان پیشران های اقتصادی خراسان جنوبی، عملاً چشم انداز روشنی پیش روی حوزه های متولی قرار گرفت و با تبلیغ هر چه بیشتر این پتانسیل ها و دیدارهای متعدد با سرمایه گذاران دارای اهلیت و صلاحیت لازم- بخوانید قَدَرِ با بُنیه مالی- راه های استفاده مطلوب از پتانسیل ها در راستای ایجاد ارزش افزوده و سودآوری هموارتر شد. بررسی های میدانی بدون توجه به آماری که گاه با حرف و حدیث هایی همراه می باشد، نشان دهنده تکاپویی است که در بهره‌ برداری از ظرفیت ها رقم خورده و امید به آینده را نیز دوچندان می کند، البته اگر در بر پا‌شنه دیگری نچرخد و گره به کارها نیفتد! نکته قابل تأمل در این زمینه هم این است که بر اساس آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی؛ “ بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی کشور نشان می‌دهد که در زمستان پارسال بخش خدمات با ۵۳.۷ درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده و در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با ۳۳.۲ درصد و کشاورزی با ۱۳.۰ درصد قرار دارند”. این آمار بدون تردید علاوه بر اینکه خط سیر کارها برای آینده را روشن می کند، تذکراتی هم به همراه دارد. پیشتاز بودن حوزه خدماتی به همان اندازه که خوب است، بد است! چرا که بیانگر واهمه از سرمایه گذاری در بخش های صنعتی و معدنی است که هم منابع مالی بیشتری نیاز دارند و هم ریسک و خطرپذیری بیشتری را می طلبند، اما چون اشتغالزایی بیشتری به همراه دارند، لازم است بیش از دیگر بخش ها مورد عنایت قرار گیرند، لذا اگر بناست چرخ تولید شتابنده تر از گذشته در حرکت باشد تا تولید افزایش یابد تا نرخ بیکاری را به صفر برساند تا درآمد خانواده ها را رشد دهد و سفره ها را وسیع تر کند تا… و تورم مهار شود و روز به روز شاهد تعالی و پیشرفت استان و کشور باشیم، باید شرایط سرمایه گذاری بر روی پتانسیل های معدنی و صنعتی را تسهیل تر کنیم تا با رغبت بخش خصوصی، تحقق شعار سال را شاهد باشیم وگرنه با مشاغلی که اشتغالزایی و درآمد قابل توجهی به همراه ندارند، راهی طولانی پیش رو داریم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)