سلام. روز جمعه رفتم به بند دره و سیل جمعیت را دیدم که در کنار بلوار و مسیر منتهی به بند در حال تفریح بودند عده ای از جوانان دور هم بلند بلند آواز می خواندند و تنبک می زدند عده ای هم آنها را تشویق می کردند . برخی خانواده ها برای فرزندان بادبادک هوا کرده بودند و عده ای هم در حال پهن کرده سفره و خوردن چای بودند . هر چند جایی دیگر برای نشستن نبود و مجبور به گذری کوتاه با ماشین بودم اما از این همه شور و هیجان مردم به وجد آمدم . کاری ندارم که کرونا هست یا نیست و یا چقدر پروتکل ها رعایت می شد اما یک سوال جدی برای
من ایجاد شد که قبل از احداث و توجه به این تفرجگاه واقعا مردم و مخصوصا جوانان چه می کرده اند ؟ یک بلوار بدون هیچ سرسبزی ، فقط با چند پیاده روی بازسازی شده منتهی به یک منطقه گردشگری چقدر توانسته روحیه مردم را عوض کند و ما چقدر کاهل به پیگیری این موضوعات بوده ایم که سال هاست این فرصت ها را با بی توجهی سوزانده و کنار گذاشته ایم. قصد من توجه به یک موضوع اجتماعی است که بر اساس علم جامعه شناسی این جمعیت یک سری هیجاناتی داشته و دارد که قبل از آن باید به طریقی تخلیه می شده است و سوال اینجاست که مسئولین فکر کرده اند قبل از این تفرجگاه این هیجانات چگونه تخلیه می شده است ؟ چند درصد به سرعت های بالا در خیابان های شهر و تصادف منتهی می شده ؟ چند درصد به اعتیاد گرایش پیدا می کرده و چند درصد از اینها به عقده های درخانه مانده و دعواهای خانوادگی منجر می شده است ؟ زیر پوست شهر بیرجند همین الان هم هیجانات بسیاری هست که به انحراف می رود و چنانچه مسئولین برای تخلیه آن برنامه ای نداشته باشند مطمئنا جذابیت آسیب های جامعه آنها را جذب خواهد کرد؟ لطفا برای این هیجانات سرکوب شده جامعه تدبیری داشته باشید استان به بند دره های زیادی نیاز دارد که همت متولیان امر را به شدت می طلبد.