هرم پور- دی ماه امسال استاندار محترم در مراسم ویژه ای از سند توسعه استان خراسان جنوبی تحت عنوان سند توسعه خاوران رونمایی کرد. رویکرد اصلی این سند مهم، تسهیل فرایند سرمایه گذاری در استان است و در صورتی که وقت دولت محترم اجازه بدهد و این سند هم همانند سایر اسناد،  دستخوش تحولات سیاسی کلان کشور در حفره ی عجیب و غریب جابجایی دولت ها نشود، و البته با قلمِ علم و دستِ توانای اساتید صاحب نظر دانشگاهی و دغدغه مندان توسعه استان، چکش نقد بخورد، می توان به آن امیدها بست.  توسعه، یک فرایند چند بُعدی و البته پیچیده است، و اگر قرار باشد مردم از ما بپرسند توسعه چه آب و چه نانی برای آنها داشته یا خواهد داشت، در یک کلام باید بتوانیم به آنها این جواب را بدهیم که  «اگر شهرهای استان توسعه یافته تر شوند، زندگی شما آسایش و آرامش بیشتری خواهد گرفت، و احتمالاً کمی از دغدغه های اقتصادی و اجتماعی تان کم خواهد شد.» این روزها، می توانیم چنین قول یا پاسخی به آنها بدهیم؟ احساس می کنم کمی زود است.  همین جا فرصت خوبی است که بگویم یکی از مهم ترین ایرادهای همیشگی اسناد توسعه ای در استان ما این بوده است که به اسم، برای مردم و با شعار مردم، تدوین شده اند، اما در تهیه و اجرا، کمتر مردم را دیده اند، لذا چون مردم نتوانسته اند ارتباط خوبی با این اسناد برقرار کنند و خودشان را در آن بیابند، لذا حمایت نکرده اند یا کمتر حمایت کرده اند، بنابراین زیربنای اصلی اجرای این اسناد که مردم هستند، خود را ذی نفع ندانسته اند و کمتر وارد صحنه شده اند  و عموماً هم ضرر  کرده اند، چون جایی در لابلای کاغذهایش نداشته اند. این نکته، بسیار مهم و اساسی است و تا حل نشود،  شک نکنید توسعه استان محقق نخواهد شد.شاید همین امر، دلیل اصلی سرمایه گریزی از استان خراسان جنوبی است. اخیراً در یکی از جلسات مطرح می شد که در حالیکه حجم سرمایه های اندوخته شده و در اختیار مردم در بانک های استان بسیار بالاست، اما مردم حاضر نیستند حتی یک دهم این سرمایه ها را به بخش تولید بیاورند. چرا؟ چون تولید و تشویق به سرمایه گذاری، فرهنگ سازی و اعتماد بخشی لازم دارد. اینکه مردم، سرمایه گذاری کنند و به درستی و قانونی، سود شیرینی  هم بگیرند، کاملاً حق آنهاست.  این ماجرای غم انگیز، البته راه حل هایی هم دارد. یکی از راه حل های بسیار کارآمد، اساسی و راهگشا برای به میدان کشیدن ظرفیت های مردمی و ذی نفع کردن و مشارکت دادن آنها در توسعه استان، که هم قانونی باشد، هم سود آور، تشکیل شرکت های تعاونی توسعه و عمران در شهرهای خراسان جنوبی ست.  این شرکت های تعاونی در راستای سیاستهای اصل ۴۴ مصوب سال  1389  مجلس شورای اسلامی، اقدام به  عضوگیری و تشکیل مجمع عمومی می کنند. هدف اصلی آنها هم تسریع در رشد توسعه شهرستان ها، ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﻬﺎی دوﻟﺘﯽ، ﺑﺴﺘﺮﺳﺎزی ﺑﺮای ورود ﺑﺨﺸﻬﺎی ﺗﻌﺎوﻧﯽ و ﺧﺼﻮﺻﯽ به ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی اﻗﺘﺼﺎدی، اﻧﺠﺎم ﻃﺮﺣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ راﻧﺖ زا ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ واﮔﺬاری ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ نمی باﺷﻨﺪ، عنوان می شود. سرمایه گذاری در توسعه و عمران شهرستان ها  و تلاش برای رشد و شکوفایی و اشتغال جوانان،  اشتغالزایی، افزایش سرمایه و درآمد مردم،  هدایت منابع مردمی به طرح‌های اشتغال زا، بسترسازی و ورود مردم در فعالیت‌های اقتصادی و کمک به خودکفایی و تقویت بنیه اقتصادی شهرستان ، و همراستا کردن ظرفیت های موجود در استان برای توسعه واقعی از جمله هدف های اصلی این شرکت های تعاونی است. سال گذشته معاون محترم هماهنگی امور اقتصادی استاندار خراسان جنوبی با بیان این که تاکنون سه شرکت تعاونی توسعه و عمران شهرستانی در استان تشکیل شده است، گفته بود؛ در کلان کشور تعاونی‌ها در پنج درصد اقتصاد دخیل هستند و باید دید این میزان در خراسان جنوبی چقدر است؟ این روزها، یادم آمد از صحبت های مهندس زینلی، مدیرعامل دلسوز  و دغدغه مند شرکت کویر تایر که در مراسم تودیع مهندس معتمدیان و معارفه جناب آقای ملانوری، خطاب به معاون وزیر کشور می گفت:  رتبه نخست امنیت سرمایه گذاری در کشور متعلق به خراسان جنوبی است  و سهم این استان  در تولید ناخالص ملی نیم درصد است، در حالی که ۱۰ استان،  ۷۰ درصد این آمار را دارند و در همان جا چقدر جمله زیبایی مطرح کرد که ؛  «نظام،  به شرق کشور بدهکار است» من می خواهم یک تتمه به این جمله اضافه کنم و آن هم اینکه، ما همگی به شرق کشور، به استان خراسان جنوبی، و به نسل دیروز و امروز و فردا، بدهکار هستیم؛ ما، یعنی هم مردم، و هم مسؤولین. لذا باید قدردان فرصت های طلایی اینچنینی که گاهی نسیم آن، وزیدن آغاز می کند، باشیم.چگونه؟ با احساس مسؤولیت، با عضو شدن در این شرکت سهامی، با تبلیغ آن و تشویق و ترغیب مردم به عضویت، با تبیین اهدافش،  و با نقد و ارائه نظرهای راهگشا، با حمایت های رسانه ای، با ایجاد یا معرفی فرصت های سرمایه گذاری که مغفول مانده اند، با خواستن از مسؤولین برای حمایت از این شرکت ها، و البته با ترغیب نخبگان جامعه به حضور در اتاق های فکر مربوط به تصمیم گیری برای این شرکت ها. چنین شرکت های تعاونی، چون کاملاً  با حضور معتمدین و نخبگان شهرستانها تشکیل می شوند و زیر نظر قوانین دولت فعالیت می کنند، امکان سوء استفاده های شخصی را سد کرده و از آن جلوگیری می کنند. سخن آخر اینکه اتفاق های خوب و  خوش، می توانند در راه باشند، این اتفاق های خوب، جز با همت ما، رقم نمی خورند، به شرط آنکه قدر فرصت های خوب را بدانیم و خوب و به موقع از آنها استفاده کنیم.