بهروزی فر
بعد از ظهر جمعه هفتم آذر ماه، خبری ناگهانی گوش جان مان را خراشید، بعد از اتفاقات دی ماه سال گذشته! و آمار فوتی های ناشی از کرونا که روزانه اعلام می شود، این خبر، در نوع خودش تلخ ترین بود،”محسن فخری‌زاده، معاون وزیر و رئیس سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع ایران، ترور شد”. طبق گزارشی که خبرگزاری‌ها منتشر کردند، عناصر تروریست مسلح به خودروی شهید فخری‌زاده در بلوار آبسرد شهرستان دماوند حمله کرده و بعد از درگیری با محافظین، مقدمات آسمانی شدن این شخصیت ارزشمند را فراهم کردند.این اتفاق تلخ، موجی از واکنش های جهانی را در پی داشت و بیشتر رسانه‌های آن سوی مرز که بارها شاهد شیطنت های مغرضانه آنها بوده ایم، شهید فخری‌زاده را پدر برنامه هسته‌ای نظامی و قاسم سلیمانی هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران خواندند، خیلی ها در گوشه گوشه دنیا، سعی داشتند این اتفاق را به موضوع برجام و تغییرات سیاسی آمریکا ربط بدهند. در برخی رسانه ها هم از ترور چندین دانشمند هسته‌ای کشور در حدود ۱۰ سال پیش گفته شد و این که اسرائیل در ترور چهار دانشمند هسته‌ای ایران بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ متهم اصلی است. در انبوه خبرهایی که رسانه های متعدد به نقل از شخصیت های جهانی منتشر کردند، گفتگوی روزنامه نیویورک تایمز با یک مقام صهیونیستی که نامش را هم فاش نکرده، قابل تأمل تر بود؛”وی که سال ها پیگیر پرونده شهید فخری زاده برای اسرائیل بوده، با اذعان به این‌که ترور شهید فخری زاده کار این رژیم بوده است،گفته: جهان باید برای ترور محسن فخری زاده، ممنون اسرائیل باشد. ما به انجام اقدامات لازم علیه برنامه هسته‌ای ایران ادامه خواهیم داد” .خبر شهادت شهید فخری زاده، در داخل کشور هم واکنش های فراوانی به همراه داشت، اولین بازخورد، انتشار پیام های متعدد سران نظام و مدیران و مسئولان رده های مختلف بود، پیام هایی که هر کدام به نوعی این حرکت بزدلانه و مذبوحانه را مغموم شمرده و آن را نشانه ضعف بدخواهان نظام دانسته اند و این اقدام تروریستی را محکوم کرده اند.عامه مردم هم به انتشار نگرش ها و دیدگاه های خود در فضای مجازی پرداختند و ضمن تحلیل و تفسیر این اتفاق، نظرات خود را درباره بازتاب این عمل و واکنش هایی که باید رقم بخورد، اعلام نمودند،هنرمندان و شاعران نیز هر یک به سهم خود و با استعدادی که دارند، عمق این فاجعه را به تصویر کشیدند. همزمان با این هیاهوهای رسانه ای داخلی و خارجی که بر اساس تجربه های قبلی تا مدت ها ادامه خواهد داشت، دیروز فخر ایران، مهمترین مسئول صنعت دفاعی کشور، سر بر تیره تراب نهاد و برای همیشه جایش را در بین ما خالی کرد، اگر چه نامش را هیچ گاه از یاد نخواهیم برد. اما شهید محسن فخری زاده مهابادی، یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان علمی، پژوهشی و صنعت دفاعی کشور بود که در زمینه های گوناگون علمی تحقیقاتی به ایفای نقش پرداخته و از افراد تأثیرگذار در تولید کیت های تشخیصی کرونا بوده و نامش در فهرست کسانی است که در وزارت دفاع به ساخت واکسن کرونا همت ورزیده اند و این واکسن را به مرحله تست انسانی رسانده اند. به گفته رئیس سابق سازمان انرژی اتمی؛ “دکتر فخری زاده یک بعدی نبود و در تخصص خود متخصص برجسته ای بود، مدیری قوی و مؤثر در کشور که دشمن برای ایجاد رعب روی ترور وی متمرکز شده بود، فناوری آشکارسازی تابش های هسته ای و نوترون های کیهانی برای کشف اقدامات پنهانی رژیم صهیونیستی از دیگر دستاوردهای شهید فخری زاده بود”. این مدیر تأثیرگذار که در زمان حیاتش، اقدامات ماندگاری داشت، حالا در زمان شهادتش هم خیلی ها را به واهمه انداخته، برای مثال اروپایی نگران این هستند که اقدام مشترک آمریکایی، عربی – صهیونیستی بر مسیر دیپلماسی آینده بین تهران و واشنگتن تأثیر بگذارد، غربی ها به نوعی برآشفته اند و صهیونیست ها هم که مدال افتخار این حرکت ناشایست را بر گردن خود آویخته اند، با این وجود نگران واکنش ایران اسلامی هستند، چرا که تجربه انتقام شهید سلیمانی را خوب به خاطر دارند!! شهید محسن فخری زاده،نتیجه مجاهدت های بیشماری که در سال های دفاع مقدس و در روزگاران بعد از پیروزی داشت را گرفت و به شمار دیگر همرزمان شهیدش، مجید شهریاری، مصطفی احمدی روشن، مسعود علیمحمدی، داریوش رضایی‌نژاد و رضا قشقایی فرد از دانشمندان هسته ای میهن پیوست تا به جهانیان ثابت کند، پیشرفت های علمی ما برای دشمن گران تمام شده و آنها که با تلاش مضاعف، به هر دستاویزی پنجه افکندند تا راه های خودکفایی ما را مسدود کنند، هر بار سخت تر از قبل، بینی شان به خاک مالیده شده است. منافقین و مزدوران و ابرقدرت ها، سال هاست مسئله ترور دانشمندان و متخصصان کشور را در برنامه های عملیاتی خود قرار داده اند تا با ایجاد رعب و وحشت و البته حذف فیزیکی دانشمندان، راه بر پیشرفت های علمی ما ببندند، غافل از این که این شهادت ها، برکات فراوانی به همراه داشته و دارد و با هر بار تکرار این اتفاقات، دانشمندان و پژوهشگران ما، سخت تر و جدی تر از گذشته پیش رفته اند تا پرچم پرافتخار ایران اسلامی، همچنان بر قله های رفیع افتخار برافراشته بماند.
“… حاج قاسم، شهریاری، احمدی روشن… بلی
جز شهادت مقصدی در آخر این جاده نیست
زادگاه رستم است اینجا به اهریمن بگو:
کشور من خالی از امثال “فخری زاده” نیست
از نگاه سر بزیرش در یگانه عکس او
می‌توان فهمید او آقاست، آقا زاده نیست!
میهنم از اسب افتاده، ولی از اصل، نه!
میهنم زخمی است، اما از نفس افتاده نیست.(عباس احمدی)”
