چند روز پیش به همراه یکی از اقوام به مهرشهر و خیابان شعبانیه بیرجند رفتم و واقعا از ته دل خوم افسوس خوردم که بهار آنچنان که باید در این مناطق نشان داده نشده و بیشتر المان ها و سرسبزی ها برای جنوب بیرجنده. حتی وضعیت معابر این منطقه هم تغییر آنچنانی با سال های قبل نداشته است و خدا به ساکنان این مناطق صبر عنایت کند که با انبوهی از مشکلات روبه رو هستند. حتی از بزرگترین پارک خطی خاکی بیرجند هم دیدن کردیم و جز تاسف چیزی دیگری نمیتوانم بگم. حداقل انتظار این بود که در افتتاح این پروژه تعجیل نمیشد و با سرسبز شدن چمن ها این مهم انجام میشد. چون خودم ساکن خیابان معلم هستم و خیلی کم به مناطق شمالی بیرجند می روم، فقط گلایه های مردم این مناطق را از روزنامه ها و کانال های خبری می خواندم اما الان که از نزدیک آن هارا دیدم، با خودم فکر میکنم که مگر چقدر باید برای حداقل استانداردهای لازم برای مناطق شمالی بیرجند تدارک دیده شود که کمی از محرومیت فاصله بگیرند. الان یکم گیجم که چطور به گفته مسئولان بیشتر بودجه شهرداری به مناطق کمتر توسعه یافته تعلق می گیرد اما هنوز به آن حد استاندار لازم هم نرسیدند. به نظرم الحاق مهرشهر با آن شرایط تصمیم عجیبی بود که در حق مردم در آن زمان شد و با اینکه هیچ امکاناتی نداشت، نه تنها خود مهرشهر بلکه پذیرای جمعیت زیاد منازل مسکن مهر بدون حداقل امکانات شد و الان چنین وضعیت بدی روبه رو شده است. از این رو به شهردار محترم پیشنهاد میکنم سال آینده را نهضت خدمت رسانی به مناطق کمتر توسعه یافته بیرجند اختصاص دهد تا فاصله این مناطق به حداقل ترین شکاف ممکن برسد
نصرآبادی- رئیس جمعیت هلال احمر شهرستان بیرجند از ارائه آموزش‌های امدادی به بیش از ۱۱
