هرم پور

از امروز، به صورت رسمی، حرکت قطار توسعه، عمران و پیشرفت خراسان جنوبی روی ریل برنامه ها و تصمیم ها، به هشتمین راننده اش سپرده می شود. تجربه ی همه ما اهالی استان که شانزده سال است مسافران این قطار هستیم، در این چند جمله خلاصه می شود: «توسعه، برنامه می خواهد، مجری توانمند و قوی می طلبد و اراده ای قدرتمند برای خواستن و برخاستن و حمایت کردن را.» بدون شک آنگونه که بارها و بارها گفته ایم و نوشته ایم، معتقدیم که جابجایی های مکرر، سرعت گیر حرکت توسعه محور استان است، اما ناگزیر از پذیرفتن شرایط مدیریتی کشور و گاه، تصمیم هایی هستیم که هرچند به مذاق مردم، و به مصلحت استان خوش نمی آیند، اما گرفته و اجرا می شوند. لاجرم می پذیریم که با چنین شرایطی باید حرکتمان را ادامه بدهیم. حال سؤال این است؛ «آیا این حرکت در چنین شرایطی باز هم سود دارد و اثربخش است؟» جواب قطعاً مثبت است. بله. هم اثربخش است و هم سودمند. مخصوصاً اگر تلفیقی از نظرها و پیشنهادات نخبگان، دیدگاههای اهل علم و فن و اساتید دانشگاه، و مدیران متعهد و مجرب و دلسوز هم در این حرکت مورد توجه و استفاده قرار گیرد. به تجربه برایم ثابت شده که بر خلاف کشورهای جهان که «برنامه» برای آنها حرف اول را می زند، در کشور ما مدیران، وزرا و از جمله استانداران نقش بسیار مهم و ویژه تری در توسعه استانها، رشد یا احیاناً توقف این توسعه دارند. چه باید کرد؟ این چند روز خیلی با خودم فکر می کردم. به اینکه اولویت های جناب آقای ملانوری استاندار جدید در استان چه باید باشد که هم خودش موفق باشد و هم ما به عنوان مردم استان منتفع شویم؟ اگر ایشان از مدیرانش، از مردم و از ما به عنوان رسانه های استان سه اولویتی را که باید در استان پیگیری کند مطالبه کند، باید چه پاسخی به ایشان بدهیم؟ احساس می کنم اولین اولویت که بسیار مهم است، تداوم برنامه ها و طرح ریزی ها و تفکریست که جناب آقای معتمدیان استاندار قبلی در خراسان جنوبی برای پویای و تحرک توسعه بنا نهاد. آقای معتمدیان در خراسان جنوبی آن قدر خوب کار کرد، همت داشت و دلسوزانه پیگیری ها را انجام داد که همه او را به عنوان یک استاندار ویژه و عالی می شناسیم، اما بی انصافیست که بگوییم استانداران قبل از او هیچ کاری نکردند و یا استانداران بعدی به پایش نخواهند رسید! اما یک واقعیت را باید بپذیریم و آن هم اینکه او استان را خوب شناخت و من فکر می کنم اگر آقای ملانوری از این شناخت استفاده کند، بسیار موفق تر خواهد بود. به نظرم می آید اولویت دوم، به میدان کشاندن نخبگان برای ارائه نظرها و پیشنهادات در حوزه توسعه استان است. در شانزده سالی که از تأسیس استان می گذرد، برخی از این نخبگان نا امید شدند و رفتند، برخی گوشه نشین شدند و گرد فراموشی بر سر و رویشان نشست، برخی لج بازی کردند، برخی ترسیدند و چیزی نگفتند، برخی هم به این نتیجه رسیدند که بی فایده است و برخی هم نظرهایشان را گفتند، اما به دلیل برخی ملاحظات سیاسی و یا اینکه صدایشان بلند نبود و یا باند و کانال ارتباطی و رسانه نداشتند، نه دیده و نه شنیده شدند. آقای ملانوری باید درب های جدید و وسیع تر و فراخ تری برای حضور نخبگان بومی استان باز کند. سومین اولویتی که فکر می کنم مهم است، تعادل بخشی به مسیر توسعه استان است. در همه ی این سالها، همه ی وزن توسعه استان روی دوش اقتصاد، عمران و صنعت و بازرگانی بوده، دیگر وقت آن رسیده که بخش فرهنگ هم مورد توجه قرار گیرد، از گوشه فراموشی به در آید و شمایل توسعه که قسمتی از آن از قسمت های دیگرش بیشتر رشد کرده و قسمت های دیگری هم دچار عقب ماندگی رشدی شده و کمی ناموزن است را به صفحه تعادل رشدش برگرداند، و آرایه و پیرایه جدید بخشد. من باز هم فرصت را غنیمت می شمارم و به نمایندگی از مردم عزیز استان، ضمن تشکر صمیمانه از دو سال دلسوزی ها، پیگیری ها، و تلاش های متعهدانه و انصافاً مجاهدانه ی آقای معتمدیان استاندار محترم و سابق خراسان جنوبی و استاندار فعلی خراسان رضوی، و تبریک به اهالی خونگرم استان همجوارمان خراسان رضوی برای حضور ایشان، حضور آقای ملانوری استاندار عزیز و بزرگوار را در این خطه گرامی می دارم. پیشاپیش برای هر دو این عزیزان آرزوی موفقیت دارم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)