هرم پور- آماری که در حال افزایشند، تخت ها و امکاناتی که در حال کاهشند، مردمی که به بسیاری از امور زندگی وابسته اند و کادر درمانی که خسته اند، اصنافی که به اجاره ها و هزاران مشکل دیگر بعد از تعطیلی های دنباله دار فکر می کنند و مسؤولینی که لاجرم به کنترل اوضاع می اندیشند، جامعه ای که صبرش به سر آمده و مشکلاتی که تازه، نفس گرفته اند. این ماجرای موازنه ای است که در حال به هم خوردن به نفع کروناست! سؤال این است: حالا چه باید بکنیم؟ بر می گردیم به یک ماه قبل. وقتی رسانه ها، نخبگان، جامعه پزشکی و برخی مسؤولین دلسوز می دانستند و دانسته می گفتند که تسامح اندک آن روزها، به فاجعه بزرگ این روزها منجر خواهد شد. و دیدیم که شرایط همانطور شد که می گفتند. و البته هنوز روزهای سیاه، در پیشند و خبرهای بد، پشت درب بی خیالی های ما، به انتظار نشسته اند. در شهرهای کرونایی قرمز و نارنجی، مجدداً محدودیت ها تمدید شدند و البته تجربه نشان می دهد که افزایش بازه ی زمانی محدودیت ها، معمولاً به کاهش میزان رعایت محدودیت ها منجر می شود. شرایط علیرغم آنکه کسی صراحتاً به زبان نمی آورد، بحرانیست. خبرها از پر شدن ظرفیت های برخی بیمارستانها در استان خبر می دهند و احتمالاً از این هفته و هفته ی آینده، آغاز موجی از فوتی ها، تنها خبر داغ استان نخواهد بود. زمان، گرانبهاترین چیزیست که فعلاً در اختیار ماست. انتظار آن بود که با افزایش تجربه ستاد کروناهای ملی و استانی، پیشرفت دانسته ها در خصوص کرونا، پیش بینی کنش ها و واکنش های این بیماری منحوس، افزایش توجیه عمومی مردم نسبت به این بیماری، استفاده از ماسک و از همه مهم تر، واکسینه کردن بخشی از جامعه با واکسنهای وارداتی، شرایط کمی بهتر از قبل شود. اما چنین چیزی نه تنها به نظر نمی رسد، بلکه محتمل هم نیست. و البته پیش بینی ها می گویند احتمالاً شرایط حداقل برای چند هفته ی دیگر، همچنان نامناسب و نگران کننده باقی بماند. دوباره سؤالم را تکرار می کنم. حالا چه باید بکنیم؟ در مدیریت بحران، جلو ضرر و زیان را از هر کجا که بگیرید قطعاً فایده است. می خواهم کمی بی تعارف تر با مردم و مسؤولین صحبت کنم. در خراسان جنوبی، کار مسؤولین با مردم از بسیاری از استانهای دیگر راحت تر است. به دلیل خصلتهای جامعه شناختی و روانشناختی مردم حاشیه کویر، عموماً نجیب و در برابر قانون و تأکید مسؤولین، مطیع ترند و به دلیل ضریب هوشی بالا، زودتر مطالب را می گیرند، حلاجی و تحلیل می کنند، منفعت و ضررش را برای خودشان می سنجند و تصمیم مبتنی بر پیش بینی های آینده نگر می گیرند. مسؤولین از این جنبه های خصلتی مردم غافلند و لذا در تلاشند با استفاده از مجراهای قانونی سخت و زمخت، با مردم حرف بزنند و از کرونا به عنوان وحشیِ بی امان، صحبت کنند و به زعم خود، آمار را پایین بیاورند یا پایین نگه دارند. اعضای محترم ستاد کرونا باید بدانند مدیریت چنین بحران های سختی، چند مؤلفه ای است. حداقل در خراسان جنوبی شما نمی توانید تنها با چند توصیه، آن هم از طریق مجاری رسمی و یا با چند اقدام سخت مثل جریمه یا بازرسی های مکرر، کرونا را مهار کنید. مهار کرونا، به شناخت و استفاده از همان ظرفیت های چند مؤلفه ای بستگی دارد. شما باید مجاری، راهها و چگونگی صحبت با مردم را بدانید تا درباره ی کرونا روی آنها تأثیرگذار باشید، شما باید بعضی اختلاف سلیقه های داخل ستادی را همانجا حل کنید و اجازه ندهید علیرغم مطرح نشدن آنها در ستاد، در حوزه مدیریت های جزیره ای در استان خودشان را نشان بدهد، شما باید درکنار توصیه به مردم، توصیه های مؤکد و مستمر به مسؤولین امر برای تجیهز بیمارستانها و مراکز درمانی را به استفاده از ابزارهای اثرگذار روانی روی مردم پیوست کنید، به جای آنکه تک به تک نخبگان و اثرگذاران امر در استان در این شرایط بحرانی خودشان دست به کار شوند و احساس مسؤولیت کنند، برای آنها برنامه داشته باشید و به صورت منسجم و هدفمند در راستای اقدام های اثرگذار اجتماعی از ظرفیت های آنان استفاده کنید، شما باید قرارگاه مجزا اما دارای مدیریت توانمندی برای کمک های مردمی و جهادی داشته باشید، شما باید پیش بینی های جامع نگر داشته باشید و همگی منسجم و در یک راستا به حرکت ادامه بدهید، نه اینکه بعضی کندتر، بعضی تندتر، بعضی خرامان خرامان و بعضی بی خیال و ایستاده. شما باید بدانید و تکلیف برای خودتان روشن باشد که در این روزهای سخت، اولویت اول کروناست، یا تهیه و نسق دادن مایحتاج مردم در ماه رمضان و برچیدن صفهای طویل برای برخی مایحتاج، یا مهیا شدن برای دو انتخابات مهم و بزرگ. شما باید جرأت و جسارت و ذهن و تفکر لازم برای از اولویت خارج کردن موقت برخی از اولویت ها و پرداختن به بعضی از مهم ترها را در شرایطی که جان مردم مهم است، داشته باشید. شما باید جرأت استفاده از نظرات مردم را داشته باشید، جرأت پذیرفت اشتباهاتتان در برخی تصمیم ها را و البته جرأت اقدام های سریع، صحیح و بی وقفه را. حالا چه باید بکنیم؟ حالا در کنار همه ی تلاش ها، باید همدیگر را باور بکنیم، کنار هم راه برویم و برای خاموش کردن آتش پرهیمنه ی کرونا، همگی با هماهنگی هم، آب بر این آتش بریزیم. لطفاً نظرات متخصصین، دلسوزان، رسانه ها، معتمدین و صاحب نظران را دریابید و به آنها بها بدهید.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
مقدم – مدیر شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی منطقه خراسان جنوبی گفت: فروش مرزی فرآورده‌های
