محمودآبادی – مصوبه ی پیگیری اعتبارات برای پروژه هایی که حداقل ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارند، در خراسان جنوبی نیز یقه ی بسیاری از طرح ها را گرفت. از جمله ی این طرح ها پروژه ی تالار بزرگ شهر بیرجند بود که با وجود مصوبه دولت و ملی بودن بعد از حدود ۱۰ سال همچنان در حد فونداسیون ماند، و هنوز هم پایانی برای آن متصور نیست مگر اینکه برگ های تاریخ ورق را برگرداند .
طرح خوب ملی
۱۴ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۱ دررسانه های استان خراسان جنوبی آغاز عملیات اجرایی تالار بزرگ شهر بیرجند با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد. تالاری که قرار بود ۳ ساله به اتمام برسد و مانند آن در چند استان دیگر ازجمله کرمان ، هرمزگان ،گلستان و . .. نیز ساخته شود هر چند کلنگ ها با هم بر زمین خورد اما بر اساس اسناد و مدارک هم اکنون بعد از ۶ سال این پروژه به تعلیق رفته است و حالا دیگر هیچ امیدی به ادامه ی کار نیست.
اول ماجرا
اردیبهشت ۹۱ بود که با حضور وزیر ارشاد عملیات اجرایی تالار بزرگ بیرجند آغاز شد، مدیرکل وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی در مراسم کلنگ زنی این پروژه اعلام کرد: این تالار در زمینی به مساحت ۱۰ هزار و ۵۰۰ مترمربع کلنگ زنی می شود. محمد مطهری فر با اشاره به اینکه این تالار از مصوبات سفر دوم هیئت دولت به استان بوده که برای ساخت آن اعتباری بالغ بر ۶۵ میلیارد ریال از محل اعتبارات ملی پیش بینی شده است، افزود: در صورت تخصیص اعتبارات این تالار بزرگ تا پایان سال ۹۳ تکمیل و به بهره برداری می رسد. وی گفته بود: در گام اول یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان از محل اعتبارات ملی سال ۹۰ به این پروژه اختصاص یافته است. واینکه این تالار مجهز به سالن آمفی تئاتر، سالن موسیقی ، فضاهای آموزشی و اداری خواهد بود. و با توجه به فعالیت چشمگیر هنرمندان استان احداث این تالارنقش مهمی در ارتقاء سطح کیفی فعالیت های آنان خواهد داشت.سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در این مراسم تاکید کرده بود تالار بزرگ شهر بیرجند هر چه سریعتر با کمک استانداری خراسان جنوبی به بهره برداری برسد. این که با کمک استانداری ساخته شود در آن زمان همه توجه ها را به سمت اعتبارات کشاند، اما نقطه هایی که امروز در این پرونده روشن می شود موارد دیگری را از مصوبات بی اعتباری روشن می کند که تنها با نگاه ویژه مسئولان استانی قابل رفع است.
نکته های پنهان
در همه ی ساخت و ساز ها و کلنگ زدن ها همیشه یک سوی ماجرا باید روشن و واضح باشد. اینکه آیا مجوز های لازم برای کار در این بخش و منطقه گرفته شده است و از همه مهمتر زمینی که قرار است در آن عملیات اجرایی انجام شود به لحاظ موانع قانونی رفع ایراد شده است؟ این ها در پروژه ی تالار بزرگ شهر بیرجند در زمان کلنگ زنی مغفول ماند.همه چیز به خوبی پیش می رفت که ناگهان ماموران شهرداری بیرجند از پیمانکاری که کار را در زمین معرفی شده تا حدی پیش برده، پروانه ی ساخت طلب می کند!!! و این می شود شروع ماجرای جدید در این پروژه ملی که انتظار می رود قبل از کلنگ زنی همه چیز در آن حساب شده و دقیق باشد. آن روز پیمانکار مربوطه سندی به عنوان پروانه ساخت آماده ارائه به ماموران شهرداری نداشت. در این صورت پروژه وارد فاز جدیدی می شود تا اینکه بتواند مجوزهای لازم را برای احداث دریافت کنند.اما این روند درگیر دالان های پر پیچ و خم اداری می شود. و دو سال زمان را می کشد.
ادامه ی ماجرا
۵ آذر ۹۳ امید های جدید در رگه های ضعیف این پروژه بزرگ جان می گیرد. در این تاریخ (آذر ۹۳)مدیرکل دفتر طرح‌های عمرانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از پیش‌بینی اعتبار ۸۰ میلیارد ریالی برای تکمیل تالار بزرگ بیرجند در هر سال خبر می دهد. البته مسئولان استانی و شهرستانی نیز بدون اینکه خبری اعلام کنند که آیا چالش های اداری آن رفع شده است یا خیر اعتبار را پذیرا می شوند.
البته مدیرکل دفتر طرح‌های عمرانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این تاریخ این طور می گوید که:« بر اساس اولویت‌های منطقه‌ای سه پروژه استانی که به دلیل مشکل پیمانکار و زمین تعطیل شده بودند برای تکمیل در اولویت اعتباری وزارت ارشاد قرار گرفتند».مسعود معماری تصریح کرده بود: بر این اساس سه پروژه استانی “ابوموسی، تالار بزرگ شهر بیرجند و پروژه‌ای در مشهد” سالانه ۸ میلیارد تومان برای تکمیل روند ساخت اعتبار دریافت می‌کنند.معماری درباره پروژه بزرگ تالار شهر بیرجند عنوان کرده بود : امسال (آذر ماه ۹۳) ۴۰ میلیارد ریال اعتبار داشته که تاکنون ۸۰ درصد این اعتبار اختصاص یافته است و هم‌اکنون اعتبارات برای پروژه موجود است که باید پیمانکار بتواند تا پایان سال مالی پیشرفت فیزیکی این پروژه را به ۲۵ درصد برساند.مدیرکل وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی نیز در این تاریخ( آذر ماه سال ۹۳)اعلام می کند که پروژه تالار شهر بیرجند بعد از چندین سال از آغاز آن تنها ۱۳ درصد پیشرفت فیزیکی داشته و برای این پروژه ۱۵ میلیارد اعتبار در نظر گرفته شده بود که تاکنون در راستای ساخت آن ۲.۵ میلیارد تومان هزینه شده است.
هر چند احمد محبی ابراز امیدواری می کند که با بازدید مسئولان وزارت ارشاد اعتبار لازم برای تکمیل این پروژه اختصاص یابد.اما گیرهای ادامه کار همچنان بر روند ماجرا تاثیر گذار است.این اخبار نشان دهنده ی این بود که ماجرا تمام شده است و این پروژه به خوبی ادامه می یابد اما انگار سایه ی شهرداری بر این پروژه زاویه های دیگری درست می کند که مسئولان تا قبل از این آن را مطرح نکرده اند.
خواسته های آشکار
خواسته شهرداری بر اساس قانون باید عملیاتی شود و برای عملیاتی شدن این خواسته لازم بود کپی قرارداد راه و شهرسازی در دست پیمانکار باشد. به هر حال دست اندر کاران وقت به اداره کل راه و شهرسازی مراجعه
می کنند تا بتوانند قراردادی که خواسته شهرداری است را تهیه کنند، اما نه تنها به آنچه خواسته شان است نمی رسند بلکه مدعی جدیدی نیز بر این پرونده انگشت می گذارد! گفته شده بر اساس حساب و کتاب های اداره کل راه و شهرسازی . فرهنگ و ارشاد مبلغی حدود ۱۸۷ میلیون تومان بدهکار می شود. و البته یک هفته زمان دارد که پول را پرداخت کند و پروانه ساختمانی را دریافت کند. اما از آن جایی که تخصیص های دولتی همیشه با تاخیر های یک ساله روبروست، ۷ روز می شود ۳۶۵ روز و دوباره سرو کار فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل راه و شهرسازی به یکدیگر می افتد.
روز از نو روزی از نو
حال حدود یک سال از آن تعیین قیمت می گذرد و در حالی که پول آماده پرداخت است، کارشناسان دو سازمان را در مقابل یکدیگر قرار می دهد. اداره کل راه و شهرسازی حالا قرار قبلی را مرور می کند که یک سال از آن گذشته، اداره کل فرهنگ و ارشاد آن هزینه ای که درخواست شده بود را در دست دارد تا بتواند مشکل را از ریشه حل کند و تالار بزرگ شهر را به سرانجامی برساند .اما یک سال از ملاقات قبلی گذشته است و اداره کل راه و شهرسازی دوباره دست به چرتکه می شود این بار ۲۰۰ میلیون تومان مابه التفاوت می خواهد. در آن سال پیگیری های خبرنگار برای ارتباط با مدیر کل فرهنگ و ارشاد برای تایید این داستان به دلیل مشغله کاری زیاد و جلسات متعدد به نتیجه نرسید، اما همین شنیده ها حاکی از آن است که قول پرداخت به پایان سال ۹۵ می افتد.
درخواستی نداشته ایم
باسخ های اداره کل راه و شهرسازی نیز شنیدنی است، در تماس با مدیر املاک حقوقی اداره کل راه و شهرسازی نکات دیگری مطرح می شود . این که « درباره این ارگان مانند سایر ارگان های دولتی برخورد شده است و قانون برای همه قانون است».مهندس قربانی در سال ۹۷ با آوردن تبصره و قانون هایی برای خبرنگا رما از جمله قانون تنظیم بخشی از مقررات های مالی دولت برای وزارت مسکن و شهرسازی که حالا به راه و شهرسازی تغییر نام داده است قیمت تمام شده باید بر اساس طرح و اعتبار مصوب که در درخواست هر ارگان به این اداره کل تحویل می شود بعد از استخراج سطح و سطوح و نقشه ها تعیین می شود.وی با ذکر این موضوع که البته برای زمین های پادگان موضوع دیگری نیز وجود دارد که دولت این زمین ها را از ارتش خریداری کرده و حال باید در زمان قیمت گذاری حداقل نرخ خریداری شده لحاظ شود گفت: در این ۵ سالی که بنده در این سمت هستم هنوز درخواستی مبنی بر قیمت گذاری زمین که برای تالار بزرگ در نظر گرفته شده دریافت نکرده ام بنابر این اسناد و مدارک باید مورد بررسی قرار گیرد.
و اما امسال
در بهار امسال بازهم پیگیر این پروژه ۱۰ساله می شویم. با این سوال که آیا قرار نیست با پیمانکار قبلی خداحافطی و یا زمانی برای اتمام این پروژه اعلام شود؟ پاسخ های سرد همچنان ادامه داد.این بار نه تنها مسئولان فرهنگ و ارشاد استان خود را نسبت به این پروژه غیر مسئول دانستند بلکه اعلام کردند چون پروژه ملی است نمی توانند اعمال نظری درباره ی آن داشته باشند. حامد رضایی، مسئول معاونت اداری و مالی این اداره کل در این باره میگوید: تصمیم گیری نهایی در تهران و وزارتخانه انجام می شود،ما نیز مایلیم که این پروژه زودتر تمام شود اما چون اعتبارات ملی است،باید تخصیص ادامه یابد تا کار انجام شود.هیچ صحبتی از اینکه راه و شهرسازی حق و حقوققی داشته است نشد. البته سرپرست کارگاه پروژه تالار بزرگ شهر نیز ابتدا به این موضوع اشارهمی کند که هنوز پروانه ساخت گرفته نشده است و این که تاکنون بابت انجام این پروژه حدود ۶ تا ۷ میلیارد تومان هزینه شده است. مهندس بهدانی داشتن پروانه ساختمانی را قانون می داند و اینکه شهرداری حق دارد تا زمان صدور پروانه اجازه ی ادامه کار ندهد. وی از کمبود اعتبارات می گوید که برای ادامه کار باید تامین شود.
اما هنوز اعتبار لازم تامین نشده و پروژه همان ۱۳ درصد پیشرفت فیزیکی ۶ سال قبل را دارد. اما به این سوال ها هیچ مسئولی پاسخ قانع کننده نداد. اگر این پروژه یک عدد میلیاردی اعتبار گرفته است آن هم با تورم سال ۹۶ یا ۹۵ پس چرا هنوز پروانه ساخت گرفته نشده؟ آیا غیر از این است که مشکل با راه و شهرسازی حل نشده؟ چون گرفتن پروانه ساخت اگر مراحل قانونی طی شده باشد چهار سال طول نمی کشد! و آیا ۷ میلیارد تومان برای خروج از ۱۳ درصد کافی نبوده است؟
