هرم پور- مردم در هر جامعه ای، نیازمند صحبت کردن، مطالبه کردن، حرف زدن، و گاهی فریاد زدن هستند. جامعه ای که مردمش در سکوت و سکون به سر ببرند، جامعه ای مرده است که در نهایت هم راه به جایی نمی برد و در باتلاق همین سکوت، گرفتار و چه بسا مدفون می شود. مردم، برای صحبت کردن، مطالبه کردن، حرف زدن، و گاهی فریاد زد، نیازمند زبان اجتماعی هستند، زبانی که ما به آن «رسانه» می گویم و لاجرم باید منصف، عادل، میانه، دلسوز، مؤدب، راهگشا، اثرگذار، عمیق، مستند و در عین حال، قاطع و صریح، بی غرض و امانت دار باشد. قانون، نظام اجتماعی و سیاسی و فرهنگی کشورها، خواست مردم، نیاز جامعه و ظرفیت های موجود در ارکان دموکراسی هر کشور، این وظیفه ی خطیر را به رسانه، به ویژه مطبوعات و روزنامه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی داده است. مطبوعات، بر اساس رسالت خود باید به عنوان زبان مردم و به عنوان پل ارتباطی بین مردم و مسئولین، از مشکلات، رنج ها، دردها، خواسته ها و نیازها، مطالبات و دغدغه هایشان بنویسند و از مسئولین پاسخ بخواهند، از آن سو، اقدامات، تلاش ها، زحمات و پاسخ مسئولان را نیز با امانت کامل، بدون سانسور و خودمحوری و خودرأیی، به اطلاع جامعه برسانند و قضاوت را به عناصر تشکیل دهنده نظام اجتماعی محول کنند. سالهاست روزنامه آوای خراسان جنوبی با درک این رسالت مهم، از مشکلات، دغدغه ها و رنج ها و کمبودها و نقص هایی که از سوی مردم برای مطرح شدن در رسانه ها واصل می شود، می نویسد و با رعایت امانت کامل، و به دور از هر جهت گیری ریز و درشت، به انعکاس درخواست ها و همچنین پاسخ ها مبادرت می کند. تجربه ی سالها تلاش در این حوزه برای دست اندرکاران مطبوعات در خراسان جنوبی، یک قانون نانوشته ی مهم به ارمغان داشته است؛ «اگر از دستگاهی در حوزه های اجرایی انتقاد کنید، باید تاوان پس بدهید!» حتماً می پرسید اولاً چرا قانون نانوشته؟ و مگر ما در استان قانون های نانوشته هم داریم؟ و ثانیاً چه تاوانی؟ و مگر اداره، سازمان، نهاد، دستگاه یا شخصیت حقیقی و یا حقوقی هم در استان پیدا می شود که از انتقاد بدش بیاید و با خود سانسوری، مدام به دنبال تعریف و تمجید از خودش باشد؟ جواب سؤال اول این است که بله. ما خراسان جنوبی قانون های نانوشته ی زیادی داریم که دست بر قضا، در جلسات، سخنرانی ها و صحبت ها، کاملاً بر خلاف آنها صحبت می شود، اما در عمل، شاهد رویه ها و شیوه های کاملاً عجیب و غریب دیگری هستیم. مثلاً اینکه اکثر مدیران در جلسات مطرح می کنند که رسانه ها از ما انتقاد کنند و ما هم با آغوش باز می پذیریم و در خدمت ساحت مقدس پاسخگویی هستیم. اما در مقام عمل، اگر شما جرأت می کنید، چیزی در انتقاد از بعضی از این عزیزان بنویسید! پاسخ سؤال دوم هم در جواب سؤال اول مستتر است، با این توضیح اضافه که بله. متأسفانه چنین مدیران و دستگاه هایی هر چند معدود و محدود، اما در استان وجود دارند که به هیچ عنوان نقدها و انتقادها را بر نمی تابند و خصمانه و غیرمنصفانه، موضع می گیرند، تهدید می کنند، ساز و کار شکایت و پیگیری های قضایی را در پیش می گیرند، به مقامات عالی استان شکایت می برند، جو سازی می کنند و در نهایت هم، به زعم خود برای تحت فشار قرار دادن رسانه، اقدام به قطع آگهی ها یا رپورتاژها و تحریم مصاحبه ها و گفتگوها و نشست ها و جلسات خبری می کنند! من نمی دانم مدیری را که از صدای مردم می ترسد و آنقدر برای مردم احترام قائل نیست که به صدای مردم یعنی مطبوعات پاسخ دهد، در کجای قاموس تشکیلاتی و مدیریتی نظام مقدس جمهوری اسلامی باید جای داد؟ و من نمی توانم تصور کنم مدیری که تلاش می کند رسانه را خفه کند و با تحت فشار قرار دادن مجموعه تحت مدیریتی، روابط عمومی یا هر بخش دیگری، سعی وافر دارد با تأکید به قطع رابطه تبلیغی یا رسانه ای با این مطبوعه، مثلاً فشار اقتصادی و روانی ایجاد کند، چطور پله ها را طی کرده و در این نظام مقدس که از صدر تا ذیلش، همگی بر التزام به پاسخگویی های شفاف تأکید می کنند، خود را فارغ از این ماجرا می داند و می بیند؟ عموماً دستگاه ها در مقابل طرح انتقادها در رسانه ها، یا متواضعانه پذیرای نقد هستند و پاسخگویی می کنند، یا پاسخ نمی دهند و موضع می گیرند و به دنبال منکوب کردن هستند، یا پاسخ نمی دهند و بی خیال اند و توجهی ندارند و یا هم اینکه با علاوه بر پاسخ دادن، سپاسگزار فرصتی که رسانه در اختیارشان برای ارتباط با مردم قرار داده هم هستند و از این مجرا، برای تقویت پایه های ارتباطی شان با مردم هم نهایت استفاده را می برند. اما یک نکته مهم در این میان وجود دارد وآنهم اینکه، مدیران محترم استان قطعاً ملزم به پاسخگویی به مطبوعات ورسانه ها و مشکلات مطرح شده در آن هستند. رویه اغلب مدیران استان در این زمینه، بسیار خوب و راهگشاست، اما مدیر یا دستگاهی که نه تنها برای مردم احترام قائل نیست، بلکه دست به اقدامات تقابلی هم برای زیرفشار بردن رسانه ای که صدای مردم است می زند، لاجرم باید بداند اینگونه نیست که رسانه مردمی، سکوت در برابر این رویه های نامتعارف را جایز بداند و با صبوری، حقی از مردم و صدای دردمند و انتقاد آنان ضایع کند. لذا در اولین فرصت های بعدی و به زودی، با اعلام اسامی مدیران و دستگاه های پاسخگو به مطالبات مردمی در رسانه خود، به شأن مردم احترام خواهد گذاشت و با اعلام اسامی مدیران و دستگاه های غیرپاسخگو که علاوه بر پاسخگو نبودن، به تهدید و اقدامات تقابلی هم مبادرت کرده اند، با ذکر نوع اقدامات و پیگیری های نامتعارفشان، قضاوت را به مردم، سایر رسانه ها، شورای محترم اطلاع رسانی استان، دستگاه های نظارتی و استاندار محترم که همواره پیگیر نقدها و نظرها و نوع پاسخگویی دستگاه ها به مطالبات رسانه ای مردم بودند، واگذار خواهد کرد. ما تعهدی با مردم داریم که صدایشان باشیم و از حقشان دفاع کنیم، و ذره ای از این تعهد، فروگذار نخواهیم کرد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)