هرم پور- چه خوب که از میان جنگ مرگ و زندگی در سال کرونایی قرن، جانی زنده و به نیمه آسوده برآوردیم و سرانجام پا به ماه پاک خدا، ماه لحظه های دعا، ماه بهانه های وصل، و ماه دلربایی بی وقفه ی آسمان برای زمین هم گذاشتیم. بگذارید بگویم بهار در بهار. و چه خوش و چه مبارک است چنین بهار در بهاری، وقتی قرار است از هر بار وزیدن نسیم عطرآگین بهشتی اش، میوه ای به نام انسان بر شاخسار محبت خدا بروید و ثمره ای به نام لطف، بر درخت پربار عشق الهی بنشیند. رمضان، ماه حرمتهاست، ماه رعایت ها، ماه مراقبت ها و مواظبت ها، ماه قدرشناسی ها. علیرغم اینکه صحبت کردن از رمضان و برکت های این ماه عزیز هیچوقت تکراری نمی شود اما باخودم فکر می کنم غیرتکراری ترین چیزی که به بهانه ی رمضان می توانم بگویم و بنویسم چیست؟ همه،امسال و همه سال، از سحرها و افطارش گفته اند، از ضرورت روزه داری دل از گناه و چشم از نگاه نوشته اند، از لزوم توجه به فقرا و مساکین و یتیمان و زندانیان و جشن گلریزانش سخن به میان آورده اند. اما من می خواهم این بار از «توسعه فردی» در رمضان چند جمله ای بنویسم.  توسعه فردی را در علم امروز، شامل پرورش مهارت‌هایی می دانند  که به افراد کمک می‌کند تا در جهت شکوفایی و رسیدن به حداکثر توانمندی‌های خود برنامه‌ریزی کنند و قدم‌های عملی بردارند. روزه داری، یکی از تکلیف های الهی در دین مبین اسلام است که به پرورش و حتی تولید برخی از این مهارت ها کمک می کند. در توسعه فردی، صبر و حوصله، سلامت جسمی، نظم و دقت به زمان، صرفه جویی در نیازها، اولویت بندی، تقسیم وظایف در طول روز، خودنگری و خود درون بینی، استفاده از حداقل امکانات برای به دست آوردن حداکثر دستاوردها، عشق ورزیدن و کمک به دیگران و از همه مهم تر، تفکر و اندیشه، وجود دارد. این ها، همه مؤلفه های مهمی هستند که چند برابر آن را در بسته ی کامل و جامعی به نام ماه رمضان می بینیم. در کنار همه ی این مؤلفه ها، سنت ها، آیین ها، آداب  و رسومی هم در خراسان جنوبی وجود دارند که تکلیف های دینی ما در ماه مبارک رمضان را دلنشین تر و مجرایی برای ایجاد وحدت، همدلی بین خانواده ها، توجه به محرومین و تلاش برای ایجاد نشاط معنوی، باز می کنند. رمضان امسال هرچند همانند رمضان سال گذشته، در ایام کرونا می گذرد و چه بسا به دلیل وخیم تر شدن شرایط کشور و استان، رمضانی متفاوت تر از سال های گذشته را نیز تجربه خواهیم کرد، اما به دلیل برخورداری از برکت آسمانی و پیوند خوردن به خوشه های پرطراوت عشق الهی، و همنوایی هرساله با  همه ی پاکی هایی که فطرت انسانی طالب و خواهان و خواستار آن است، قطعاً پربار و پرثمر خواهد بود. رمضانی که در آن نه یک قدم که ده ها قدم به جلو حرکت کنیم، رمضانی که در آن به دستاوردهای واقعی در حوزه توسعه فردی دست پیدا کنیم، رمضانی که عید فطرش احساس کنیم ده ها قدم نسبت به یک ماه قبل و یک سال قبلش، از خودِ قبلی مان آگاه تر و بصیرتر و دارای بینش بیشتر شده ایم، پربرکت ترین رمضان عمر ما خواهد بود، هرچند در آن بارانی از کرونای نامیمون بر سر و روی زندگی و دل و جانمان ببارد و هرچند نگرانی ها، همچنان باقی باشند. کافیست کمی اراده کنیم. همت کنیم، بخواهیم و برای رسیدن به خدا، به عشق و محبت ازلی و به حقیقت هستی، قدمی به جلو برداریم.حلول ماه رمضان، مبارک و حلاوت و شیرینی اش، گوارای وجودتان.

(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)