در لحظه زندگی کردن
زندگی کردن در لحظه یا حال به معنی آن است که با تمام حواس خود، هشیار و آگاه به زمان حال باشیم. این به معنی آن است که به گذشته فکر نکنیم یا در آن ساکن نشویم و نیز مضطرب و نگران آینده نباشیم. قتی ما توجه خود را به زمان حاضر یا حال می دهیم، بر روی کاری که در دست داریم تمرکز می کنیم. ما تمام توجه خود را به آنچه که بایستی انجام بدهیم، متمرکز می کنیم و تا رسیدن به نتیجه پیش می رویم.تصور هر لحظه زندگی، ما را وادار می کند که ارزش آن لحظه را طولانی تر و معنادارتر سازیم. وقتی که در لحظه زندگی می کنیم، بجای جستجوی کمیت زمان، از هر دقیقه لذت می بریم و آن را مزه مزه می کنیم. کمیت را فدای کیفیت نمی کنیم. زندگی در لحظه به معنی آن است که اجازه بدهیم گذشته عبور کند و به آینده اعتماد کنیم
بیماری هایی عصبی مزاج ها
حمید خاکباز، دکترای تخصص روانشناسی گفت: خشم یک حالت هیجانی و ذهنی محسوب می شود که با برانگیختگی جسمی و افکار پرخاشگرانه همراه است.او افزود: از عوامل اصلی خشم می توان به تهدید، ناکامی و موانع اشاره کرد. هدف خشم اغلب برای دفاع، جنگ و یا تخریب است. در واقع خشم و عصبانیت یک احساس مشترک بین مردم است که همه این موضوع را تجربه می کنند.او ادامه داد: افراد ممکن است در زمان خشم، عصبانیت خود را به صورت سازگار یا ناسازگار ابراز کنند. در برخورد اول و سازگار می توان به حل مشکل و مدیریت آن اشاره کرد؛ اما در خصوص برخورد ناسازگار، حمله جسمی و کلامی را مشاهده می کنیم. در واقع تکرار خشم و عصبانیت در زندگی روزمره باعث ایجاد مشکلات روانشناختی فراوان و تاثیر منفی نسبت به خانواده می شود.
گاهی اوقات عصبانیت یک پوششی برای آسیب پذیری است و در برخی مواقع، مردم برای دستیابی به کنترل شرایط از موارد عصبانیت و پرخاشگری استفاده می کنند. خشم در صورت سالم ابراز شدن، مشکل خاصی ایجاد نمی کند و سازگار است؛ اما در صورتی که ناسالم ابراز شود، برای فرد و اطرافیان او آسیب زا خواهد بود.سلامت قلب افراد را در معرض خطر قرار می دهد: زمانی که افراد به دلیل عصبانیت، خود را سرکوب و یا به شکل ناسالم کنترل می کنند، ممکن است با حمله قلبی رو به رو شوند. توصیه می کنیم افراد احساسات خود را شناسایی و به شکل سالم ابراز کنند.
برای غلبه بر ترس یک نقشه عملی طراحی کنید
کلید مواجه و غلبه بر ترس، برداشتن قدم های کوچک در یک بازه زمانی مشخص است. عجله کردن و انجام کاری که به ترس شما شدت ببخشد سبب می شود که نتیجه معکوس بگیرید. با این همه حرکت به جلو امری مهم و ضروری است. در این میان یک مقدار عصبی و مضطرب شدن هم طبیعی است. بهترین راه برای ایجاد یک برنامه عملی، ایجاد یک سلسله مراتب ترس است که از مراحل کوچک و آسان تشکیل شده است.
.جلوی یک آینه بایستید و دو دقیقه صحبت کنید.
از این حرکت خود فیلم بگیرید و دوباره آن را تماشا کنید.
این کار را جلو همسر خود هم تکرار کنید. دوباره برای همسر و اعضای خانواده این کار را تکرار کنید.سخنرانی را جلو همسر، اعضای خانواده و یک دوست تکرار کنید.حالا جلو همسر، اعضای خانواده و دو دوست دوباره تکرار کنید.
حالا در یک جلسه کاری این سخنرانی تکرار کنید.
اگر نمی توانید به صورت عملی غلبه بر ترس را تمرین کنید این کار را به صورت ذهنی انجام دهید. به عنوان مثال درصورتی که از پرواز با هواپیما می ترسید، خودتان را روی صندلی هواپیما تصور کنید و به این فکر کنید که در لحظه بلند شدن هواپیما از روی زمین چگونه می توانید احساس خودتان را کنترل کنید. می توانید به فروگاه بروید و لحظه پرواز و فرود هواپیماها را تماشا کنید یا در این زمینه فیلم ببینید. در مورد هواپیماها بیشتر مطالعه کنید و به آن ها نزدیک شوید. احتمالا این کار می تواند به غلبه بر ترس شما کمک کند. ترس فقط با انجام فعالیت درمان می شود. یک برنامه عملی طراحی کرده و آن را پیاده کنید و بعد با اضافه کردن شدت و تکرار، آن را بهبود دهید.
