بهروزی فر

قریب دو هفته است که مدام از آمار افزایشی بیماران مبتلا به کرونا می شنویم و خبرهای وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی استان، هیچ کدام، نه تنها نویدبخش لحظه های خوب نیستند که از اوضاع نابسامانی پرده برمی دارند که اصلاً خوشایند به نظر نمی رسند. “میزان بروز تجمعی در سطح استان یک هزار و ۲۳ مورد مثبت به ازای هر صد هزار نفر جمعیت، معادل یک و نیم برابر شاخص کشوری که ۷۹۲ مورد در صدهزار نفر جمعیت است. میزان مرگ و میر ما اگر چه پایین تر از نرخ کشوری و ۴.۳ درصد موارد مثبت می باشد اما به نسبت جمعیت استان بسیار زیاد است. بیشترین میزان بروز موارد مثبت بستری در هفته گذشته به ترتیب در استان‌های یزد، سمنان، خراسان جنوبی و ایلام گزارش شده که میانگین بروز در استان‌های یاد شده با اختلاف قابل توجه، بالاتر از میانگین کشوری قرار دارد و میانگین بروز هفتگی موارد مرگ و میر ناشی از بیماری کووید ۱۹ در  هفته گذشته حدود ۳۶ نفر به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت گزارش شد که بیشترین میزان بروز مربوط به استان‌های یزد، خراسان جنوبی و آذربایجان غربی است. خراسان جنوبی از نظر نرخ بروز و شیوع بیماری کرونا در رتبه اول و دوم کشور قرار دارد. و خلاصه این که طی ۲۴ ساعت گذشته، ۲۰۵ آزمایش جدید کرونا انجام شده که از این تعداد ۱۵۱ بیمار مـثبت جدید شامــل ۵۶ بیمار بسـتری در بیمارستان و ۹۵ مــورد نمونه گیری سرپایی بوده است. افراد مبتلا به کرونا، طی این ۲۴ ساعت به تفکیک شـهرستان شامل بیرجند ۳۳ نفر، فردوس ۷ نفر، قاین ۹ نفر، طبس ۶۲ نفر، نهبندان ۶ نفر، درمیان ۷ نفر، سربیشه ۲ نفر، سرایان ۸ نفر، زیر کوه ۱۶ نفر و خوسف یک نفر می باشد. با احتساب این آمار در حال حاضر، تعداد ۴۷۸بیـمار با علائم حاد تنفسی، ۳۳۰ نفر مـبتلای قطعی به کرونا، ۴۶ بیمار بستری در بخش مـراقبت های ویژه و ۱۳ نفر بیـمار بسـتری بدحال داریم.
طی همین یک روز، متأسفانه ۱۵ مورد فوتی جدید داشتیم و با کمال تأسف کل آمار فوتی استان به ۳۷۷ مورد رسیده است”. این ها همه آماری هستند که سیاه بودن حال و روز کرونایی استان را گواهی می دهند، آماری که به احتمال خیلی زیاد در جلسه ستاد کرونای این هفته- روز یکشنبه گذشته-  مطرح شد که به استناد اخبار منتشره، چُنان نتایج قابل توجهی به همراه داشته است. دستور ضربتی استاندار برای انسداد محورهای ورودی و خروجی آرامستان ها، تعیین ضرب الاجل برای کمیته های ذیل ستاد کرونای استان، تأکید بر اتخاذ تصمیماتی قابل اجرا و بدون تبعات، اجرایی شدن همه مصوبات ستاد و… از جمله این نتایج بود. ملانوری در اقدامی تأمل برانگیز، چاره کار برای فائق آمدن بر کرونا و تغییر رنگ استان از مشکی به سفید را مدیریت بومی عنوان کرده و گفته است؛ “مدیریت بومی و تصمیم گیری ها بر مبنای شرایط محلی و منطقه ای، دست ما را در مهار بیماری بازتر می کند. اگر برای اجرای برنامه ها و محدودیت ها منتظر اعلام نظر ستاد ملی کرونا بمانیم، مشکلات موجود به زودی حل نخواهد شد”. آن چه او در اولین حضورش در ستاد مدیریت کرونای استان عنوان کرده، همان چیزی است که ما سال های سال از مدیران استان انتظار داشته ایم، این که برای برون رفت از مشکلات موجود به دنبال نسخه های واحد پیچیده شده در تهران نمانند و با عنایت به شرایط موجود، راهکار بجویند و هم این که حواس شان باشد خیلی از نسخه های واحده با شرایط ما همخوانی ندارد. این که استاندار همزمان با خط و نشان کشیدن برای مدیران و مکلف کردن آنها به ارائه راهکار و پیشنهادهایی با رعایت همه جوانب امور، به خرد جمعی احترام گذاشته و گفته؛ “باید با بارش افکار عمومی به تصمیمی واحد برسیم و برای اجرایی شدن آن هم قاطعانه برخورد کنیم” و مقتدرانه مسئولیت همه کارها را به عهده گرفته و گفته؛ “بنده به عنوان نماینده عالی دولت در استان، همه مسئولیت مرتبط با تصمیمات ستاد استانی کرونا را می پذیرم”. به این معناست که خود نیز برای انجام هر کاری آماده است. گفته های استاندار در این جلسه و صحبت های چند روز پیش او، می تواند نویدبخش این باشد که پوسته تَرَک خورده احتیاط بیش از حد مدیران در حال شکافت بیشتر است. آن چه در این همه سال، ترمز پیشرفت استان بوده، بدون تردید ریسک ناپذیری و دست به عصا راه رفتن های بیش از حد مدیران است. بزرگوارانی که به گواه همه حوزه های نظارتی به پاکدستی و سلامت اخلاق شهره اند اما آن چه تاکنون مانع پیش بردن امورات شان شده، بدون تردید احتیاط های فراوان است . به گواه مطالعات یکی از موقعیت هایی که به بقا و البته رشد  سازمان کمک می‌کند ، وجود ریسک و نحوه برخورد و ارزیابی و اولویت بندی مدیران است، و اغب افرادی که اهل خطرپذیری هستند، ریسک را در واقع فرصتی می دانند که باید غنیمت شمرده شود و از آن در جهت تغییر مثبت پروسه های سازمانی استفاده نمایند. اگر چه این احتمال وجود دارد که تمامی ریسک ها نتایج غیر منتظره ای را برای مجموعه به دنبال داشته باشند اما واقعیت این است که مدیران می بایست در هنگام برخورد با هر ریسک ، شیوه های خود را فعالانه تغییر دهند، تا هم به اهداف خود دست پیدا کنند و هم بتوانند در ساختار سازمانی تغییرات عمده و مؤثری ایجاد نمایند. کوتاه سخن این که؛ قرار است در خراسان‌ جنوبی، مدیران مخاطرات، جای خود را به مدیران خاطرات بدهند تا در پس این تغییر شگرف، برای همیشه با تجربیات نچسب، بی نتیجه، نامأنوس و ناکارآمد گذشته وداع کنیم و توسعه هر چه بیشتر استان را در سایه حضور مدیران مخاطرات و ریسک پذیر شاهد باشیم. ان شاء الله
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)