آزادی روی پرچین همیاری

کاری – گاهی می شود با یک تماس با یک مبلغ خانه و خانواده ای را نجات داد باعث دوام یک زندگی شد، وقتی همه ی دست ها با مدد به سوی هم اشاره کنند می توان آزادی را به ارمغان آورد.

می‌‌‌گوید: «من در زندان دوباره متولد شدم و درس آموختم، زندان جای خوبی نیست.اینجا کسی آمده که ثروتمند بوده و کف خواب شده؛ زندان فرقی بین کسانی که پول دارند یا ندارند نمی‌گذارد، البته  کسی که بیشتر پول دارد بیشتر می‌تواند خرید کند و فضای زندگی خود را در زندان بهتر می‌کند.»  ابراهیم ۴۳ ساله ،چند سال از زندگی اش را به خاطر یک اشتباه در گوشه زندان به سر برد، حالا نه پول دارد و نه کسی که از مشکلات نجاتش دهد، بلاتکلیف مانده است؛ نظیر چنین افرادی در زندان های کشور زیاد هستند که با مساعدت ما می توانند به آغوش گرم خانواده بازگردند. اما این بار شانس با اوست، قرار است خیرین را به کمک بگیریم.

آزادی زندانی با همراهی دوستان خیر و نیک اندیش

همراه با تیم ستاد دیه و مددجوی زندان به سراغ دوستان خیر و نیک اندیش می رویم و در عرض چند روز مبلغ مورد نظر جمع آوری می شود. قراری می گذاریم تا به دیدار او که در دوران مرخصی از زندان به سر می برد بروم  تا هم مصاحبه ای با او داشته باشم و هم خبر آزادی اش را بدهم.  با همسرش با چند دقیقه تاخیر می رسد مددکار زندان به او می گوید: این خانم خبرنگار و فعال اجتماعی است که با کمک های دوستان ایشان شما امروز آزاد می شوی در حالی که روی صندلی می نشیند، دعایم می کند:« امیدوارم هر آنچه از خدا می خواهید به شما بدهد.»  ابراهیم (نام مستعار زندانی) می گوید: ۸ فرزند دارد و ماهیانه ۵۰۰ هزار تومان اجاره برای خانه پرداخت می شود که این سال ها زحمت آن با همسرم خوبم بوده است.

مردی که تا پای اعدام رفت ولی توانست نجات پیدا کند

 او در سال ۸۹ به جرم حمل مواد مخدر به  زندان افتاد  و هنوز هم معتقد است که گناهی مرتکب نشده است؛ مردی که تا پای اعدام رفت ولی توانست نجات پیدا کند. او می گوید که یک رفیق نارفیق در سفر به زاهدان مواد را  در ماشین جاساز کرده و من اطلاع نداشتم اما به خاطر اینکه قول داد هوای خانواده ام را داشته باشد گردن گرفتم گرچه پس از اینکه حکم صادر شد دیگر حتی سراغ خانواده ام را هم نگرفت. به هر حال او را به خدا واگذار کردم. ابراهیم با بیان اینکه درحالی که حکم قصاصم صادر و تأیید شده بود، تلاش کردم و امیدوار بودم.وی با اشاره به اینکه این حکم در شب عید مبعت به حبس ابد تغییر یافت، ادامه می دهد: با پیگیری ستاد دیه و اخلاق خوب من ، چون سابقه دار نبودم بعد چند سال حکم آزادی من صادر شد. بعد از دو، سه‌ سال در زندان بودن با خودم گفتم این‌طور نمی‌شود، نباید بنشینم و فقط غصه بخورم باید از وقتم استفاده کنم. این شد که رفتم سراغ یادگیری و آموزش‌های مختلف. تا زمانی آزادی  همچنان  یاد گرفتن حرفه را ادامه دادم.

رهایی از زندان

 ابراهیم چندین سال از عمرش را  در زندان ماند، کارگاه های مختلف آموزشی را تجربه کرد و در حرفه برق کاری و ساختمانی کارآزموده شد، اما هرگز نمی‌خواست به مرگ فکر کند. با این حال چندین‌بار در کابوس‌هایش طناب دار را دور گردنش دید و قطع‌شدن نفس‌هایش را حس کرد. می‌گوید: پس از آنکه  طعم آزادی را چشیده  هم حتی  زندگی‌اش هرگز به روال قبل برنگشت و نتوانست روزگار عادی را بگذراند: «اسم زندانی و خلافکار همیشه یک انگ است که به امثال من زده می شود.»

شاطر نانوایی در زمان مرخصی

 او ادامه می دهد: درنهایت با یک نفر در یک روستا یک نانوایی باز کردیم و من مدت زمان زندانی  و مرخصی را به عنوان شاطر در آنجا کار می کردم. چرا که قبل از اینکه به زندان بروم هم یک شاطر حرفه ای بودم. درآمد خیلی زیادی ندارم با این حال خدا را شاکرم. از لحاظ روحی نیز در همان زمانی که زندان بودم، سعی کردم آرام باشم . وی با بیان اینکه یک وام ۲۰ میلیون تومانی گرفتیم اما متاسفانه چون زندانی بودم تمام مدت نمی توانستم در نانوایی باشم نتوانستیم قسط ها را به موقع پرداخت کنیم و دوباره به دلیل بدهی مالی به زندان افتادم. از او می‌‌‌خواهم در مورد شرایط زندان توضیح بدهد می‌‌‌گوید: «من در زندان دوباره متولد شدم و درس آموختم ،زندان جای خوبی نیست.اینجا کسی آمده که ثروتمند بوده و کف خواب شده؛ زندان فرقی بین کسانی که پول دارند یا ندارند نمی‌گذارد، اما خوب کسی که بیشتر پول دارد بیشتر می‌تواند خرید کند و فضای زندگی خود را در زندان بهتر می‌کند.»

گذشته من نباید به آینده آسیب بزند

ابراهیم با اشاره به اینکه امیدوارم مردم و مسئولان از ما حمایت کنند می افزاید: نباید گذشته من و تمام زندانی هایی که پشیمان هستند آینده آنها و خانواده شان را خراب کنند چرا که اگر به همان دید قبل به آنها نگاه شود بزرگترین آسیب به او و خانواده اش می رسد. وی یادآور می شود: همین روزهای سخت زندان و خاطرات تلخ آن خودش برای یک عمر برایمان عذاب آور است و با حمایت و گرفتن وام کم بهره می توان یک خانواده را نجات داد. وی با بیان اینکه متاسفانه فرزندان بزرگ من بخاطر مشکلات مالی از تحصیل بازماندند، ادامه می دهد: یکی از پسران من نیز در زمان زلزله کرمانشاه چون آنجا سرباز بود صدمه دید و اکنون به بیماری اعصاب و روان مبتلا شده است که خود مشکل بزرگ دیگر ماست.

در واقع خانواده زندانی در زندان هستند

مدیر نمایندگی ستاد دیه استان نیز می گوید: قطعا مهمترین خیران شکات هستند چون با بخشش بخشی از بدهی اجازه فعالیت دوباره را برای زندانیان را می دهند. غلامرضا حسین پور با بیان اینکه در واقع خانواده، زندانیان اصلی  هستند، می افزاید: آنها باید در جامعه با تفکرات و زخم و زبان های مردم بجنگند و از طرفی هم نگران دخل و خرج زندگی باشند. وی عنوان می کند: یک نفر که به زندان می رود مهمترین دغدغه او خانواده اش است چرا که برای او مکان مناسب برای خوابیدن آب و غذای گرم و دیگر امکانات فراهم است البته قطعا زندان جای خوبی نیست و هیچکس از بودن در زندان راضی نیست.

ای که دستت می رسد کاری بکن

وی با اشاره به اینکه در زندان های استان کارگاه های مختلف آموزشی به زندانیان آموزش های لازم را می دهد، ادامه می دهد: گچکاری، نجاری، خیاطی کارهای فنی و دیگر مشاغل  که یک فرد در زندگی زیاد با آن برخورد دارد برای دوران پس از زندان به آنها آموزش داده می شود. حسین پور عنوان  می کند: شما برای گچکاری یا تعمیر شوفاژ منزل تان ممکن است روزها منتظر فرد متخصص باشید اما چقدر خوب است از یک فرد زندانی آموزش دیده کمک بگیرید که هم کارتان سریع تر انجام شود و هم به او و خانواده اش امید به زندگی بدهید. وی با اشاره به اینکه از ابتدای سال تا کنون ۱۰۱ نفر از زندانیان جرائم غیر عمد از زندان های استان آزاد شده اند ادامه می دهد:مبلغ این بدهی ها ۳۴۰ میلیارد ریال بوده که به کمک ستاد دیه استان، خیرین و رضایت شاکیان انجام شده است. مدیر نمایندگی ستاد دیه استان با بیان اینکه با آزاد شدن یک زندانی در واقع یک خانواده و حتی یک فامیل به آزادی می رسد، تاکید می کند اگر دست یک فرد نادم را بگیریم قدم بزرگی برای اصلاح جامعه برداشتیم به قول معروف ای که دستت می رسد کاری بکن.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


برنا – مدیرکل دفتر امور شهری و شوراهای استانداری خراسان جنوبی گفت: ۱۶ دستگاه تنفسی

بیشتر

جم – امروز برای بررسی احوالات استان در سالی که گذشت سری به روزنامه های

بیشتر

چند روز پیش یکی از همکاران پزشک مطلبی برایم ارسال کرد که گویا قرار است

بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


فرم

فرم گزارش اشکال در سایت